Σε τουριστικό κατάλυμα έχει μετατραπεί, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα, το «Σπίτι του Άρη Βελουχιώτη» στο Σαρακήνικο της Γαύδου. Πρόκειται για το σπίτι που έχτισε ο Θανάσης Κλάρας (Άρης Βελουχιώτης) όταν εξορίστηκε στο νησί, μαζί με άλλους συντρόφους του την περίοδο 1931 – 1933. Εκτός από τον Βελουχιώτη από το σπίτι αυτό πέρασαν οι: Μάρκος Βαφειάδης και Μενέλαος Λουντέμης. Αρχικά, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, είχε μετατραπεί σε καφενείο και εν συνεχεία σε τουριστικό κατάλυμα, που εδώ και λίγο καιρό μισθώνεται.
Τώρα που καταλάγιασε ο κουρνιαχτός των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων και που οι πάσης φύσεως εξουσίες ως και οι διαφωνούντες με τις θέσεις και απόψεις μας δεν μπορούν πλέον να μας στοχοποιούν και να μας καταλογίζουν προθέσεις περί δήθεν… «πολιτικής αντιπαράθεσης», αφού και τότε και τώρα τις ίδιες αγωνίες βροντοφωνούμε καθώς κίνητρο μας δεν είναι η όποια αντιπαράθεση, όπως διαστρεβλωμένα και ενορχηστρωμένα παρουσίαζαν υβρίζοντας και λοιδορώντας μας, αλλά η αγωνία μας για την ιστορική συνέχεια αυτού του τόπου, τώρα λοιπόν νιώθουμε και πάλι βαθιά την ανάγκη κατάθεσης σκέψεων και αγωνιών.
Ολόφωτη και λαμπροφορεμένη και πάλι η Εκκλησία του Χριστού πλημμύρισε από το Ανέσπερο Φως που ανέτειλε εκ του Κενού Μνημείου. Το φως της ελπίδος, της χαράς, της ζωής και της αλήθειας. Το φως που αιώνες τώρα ζεσταίνει, παρηγορεί, χαροποιεί και αναπαύει τις ψυχές και τις καρδιές των εκατομμύριων ανά την οικουμένη παιδιών του Πατρός των φώτων. Το Άγιο Φως που ανασταίνει ελπίδες, προσδοκίες, όνειρα και οράματα, που φωτίζει τον δρόμο προς την Βασιλεία του Θεού. Εκατομμύρια πιστών ανά την οικουμένη προσμένουν το Μέγα Σάββατο κάθε Μ. Σαρακοστής για να βιώσουν και κοινωνήσουν της μεγάλης αυτής πνευματικής, μυστικής χαράς. Της αφής και της ελεύσεως του Αγίου Φωτός. Αιώνες τώρα ο Τάφος του Χριστού χαρίζει ζωή και φως στα εκατομμύρια των Χριστιανών ανά τον κόσμο.
Σειρά αλλαγών με φανερό αντίκτυπο στην κοινωνία επιφέρει η κατάργηση των πταισμάτων που επέρχεται με το σχέδιο Νόμου του νέου Ποινικού Κώδικα, η διαβούλευση του οποίου, όπως και του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, παρατείνεται με απόφαση του κ. Υπουργού Δικαιοσύνης έως τις 14 Απριλίου. Ειδικότερα με τις νέες διατάξεις και, εφόσον αυτές μείνουν ως έχουν και δεν τροποποιηθούν στο πλαίσιο της διαβούλευσης, καταργούνται άρθρα τα οποία συνδέονται άμεσα με την θρησκεία, την πίστη, την οικογένεια, τους νεκρούς, κ.α.
Διαλύεται η οικογένεια; Μήπως είναι κινδυνολογία, φαντασίωση, ή… υπερβολή των «ακραίων», «συντηρητικών» και «φανατικών», όπως έχουμε συνηθίσει τελευταία να στοχοποιούμε κάθε άλλη άποψη και διαφορετική φωνή που αντιστέκεται στο πνεύμα και το ρεύμα των καιρών, παρά το ότι όλοι δηλώνουμε ένθερμοι υποστηρικτές των διαφορετικοτήτων και μειονοτήτων;
Κίνητρο για τον προβληματισμό και τις ατάκτως ερριμμένες σκέψεις που ακολουθούν η χθεσινή κατάρρευση της ιστορικής γέφυρας του «Κερίτη». Πρόκειται περί ενός «ιστορικού διατηρητέου» μνημείου 111 ετών που βρισκόταν στο ιστορικό χωριό Αλικιανός των Χανίων. Η ιστορική αυτή γέφυρα είχε δημιουργηθεί με την φροντίδα του μεγάλου Εθνάρχη Ελευθερίου Βενιζέλου το 1908 και ήταν σύμβολο για τον τόπο, την Κρήτη και τον κόσμο όλο καθώς εκεί το 1941, οι Κρητικοί ελεύθεροι αγωνιστές, έγραψαν μια ξεχωριστή - μοναδική ιστορία που ενέπνευσε και συγκίνησε ολόκληρο τον κόσμο. Εκεί την 1η Αυγούστου του 1941, οι Ναζί κατακτητές εκτέλεσαν 118 αδούλωτα παλληκάρια της Κρήτης και συνολικά στα χρόνια της κατοχής, στον τόπο αυτό, έχασαν την ζωή τους 397 άνθρωποι. Αυτό λοιπόν το κερί που άναψε και το λιβάνι που θύμιασε τους 397 αδούλωτους και απροσκύνητους Κρητικούς που η γερμανική βαρβαρότητα πίστεψε ότι θανάτωσε, οδηγώντας τους στην αθανασία, έδωσε στον τόπο και στο ποτάμι της κοιλάδας το όνομά του: “Κερίτης”. Εκεί στα θεμέλιά της είναι θρονιασμένη η δόξα που ποτίζεται και θεριεύει με το αίμα που χύθηκε στην αντίσταση των Κρητικών και στις θυσίες που ακολούθησαν, τροφοδοτώντας το αιώνιο δένδρο της λευτεριάς. Δικαιολογημένα θρήνησαν και θρηνούν οι άνθρωποι του τόπου για την κατάρρευση της καθώς νιώθουν πως ξεριζώνεται και γκρεμίζεται η ιστορία τους. «Εκεί, στον ανοιχτό κάμπο, σημειώνει αρθρογράφος, παίχτηκε το παιχνίδι της αναμέτρησης και του μεγαλείου, της δόξας του αδούλωτου ανθρώπου με τη φωτιά και το σίδερο της χαμηλής και σκοτεινής ανθρώπινης βαρβαρότητας».
Επί ένα και πλέον μήνα γινόμαστε μάρτυρες σε ένα… θέατρο του παραλόγου με πρωταγωνιστές τους… υπεύθυνους - ανεύθυνους και τους… αρμόδιους-αναρμόδιους! Ο Δήμος λέει η Περιφέρεια, η Περιφέρεια λέει το Υπουργείο, το Υπουργείο λέει τα αντίθετα και…. ξανά προς την δόξα τραβά!! Το μέγα βέβαια πρόβλημα και θέμα είναι ότι τις συνέπειες της ανευθυνότητας όλων των… υπεύθυνων-ανεύθυνων και… αρμόδιων-αναρμόδιων… τις συνέπειες όλης αυτής της αλλόκοτης και αδικαιολόγητης συμπεριφοράς και αντιμετώπισης ενός τόσο σοβαρού θέματος και προβλήματος πληρώνει ο μισός και πλέον πληθυσμός του Νομού Χανίων, ίσως και περισσότεροι, εάν θα συνυπολογίσει κανείς τους εκατοντάδες δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους (εκπαιδευτικοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, ιδιώτες, γονείς που μεταφέρουν τα παιδιά τους σε σχολεία, κλπ) που κινούνται στον περίφημο και περιβόητο Βόρειο Οδικό Άξονα και συγκεκριμένα στο ύψος της Εθνικής οδού Χανίων- Κισάμου, στο ύψος του Σταλού, καθώς περί του ΒΟΑΚ ο… λόγος!!!
Σε τουριστικό κατάλυμα έχει μετατραπεί, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα, το «Σπίτι του Άρη Βελουχιώτη» στο Σαρακήνικο της Γαύδου. Πρόκειται για το σπίτι που έχτισε ο Θανάσης Κλάρας (Άρης Βελουχιώτης) όταν εξορίστηκε στο νησί, μαζί με άλλους συντρόφους του την περίοδο 1931 – 1933. Εκτός από τον Βελουχιώτη από το σπίτι αυτό πέρασαν οι: Μάρκος Βαφειάδης και Μενέλαος Λουντέμης. Αρχικά, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, είχε μετατραπεί σε καφενείο και εν συνεχεία σε τουριστικό κατάλυμα, που εδώ και λίγο καιρό μισθώνεται.
Ολόφωτη και λαμπροφορεμένη και πάλι η Εκκλησία του Χριστού πλημμύρισε από το Ανέσπερο Φως που ανέτειλε εκ του Κενού Μνημείου. Το φως της ελπίδος, της χαράς, της ζωής και της αλήθειας. Το φως που αιώνες τώρα ζεσταίνει, παρηγορεί, χαροποιεί και αναπαύει τις ψυχές και τις καρδιές των εκατομμύριων ανά την οικουμένη παιδιών του Πατρός των φώτων. Το Άγιο Φως που ανασταίνει ελπίδες, προσδοκίες, όνειρα και οράματα, που φωτίζει τον δρόμο προς την Βασιλεία του Θεού. Εκατομμύρια πιστών ανά την οικουμένη προσμένουν το Μέγα Σάββατο κάθε Μ. Σαρακοστής για να βιώσουν και κοινωνήσουν της μεγάλης αυτής πνευματικής, μυστικής χαράς. Της αφής και της ελεύσεως του Αγίου Φωτός. Αιώνες τώρα ο Τάφος του Χριστού χαρίζει ζωή και φως στα εκατομμύρια των Χριστιανών ανά τον κόσμο.
Διαλύεται η οικογένεια; Μήπως είναι κινδυνολογία, φαντασίωση, ή… υπερβολή των «ακραίων», «συντηρητικών» και «φανατικών», όπως έχουμε συνηθίσει τελευταία να στοχοποιούμε κάθε άλλη άποψη και διαφορετική φωνή που αντιστέκεται στο πνεύμα και το ρεύμα των καιρών, παρά το ότι όλοι δηλώνουμε ένθερμοι υποστηρικτές των διαφορετικοτήτων και μειονοτήτων;
Επί ένα και πλέον μήνα γινόμαστε μάρτυρες σε ένα… θέατρο του παραλόγου με πρωταγωνιστές τους… υπεύθυνους - ανεύθυνους και τους… αρμόδιους-αναρμόδιους! Ο Δήμος λέει η Περιφέρεια, η Περιφέρεια λέει το Υπουργείο, το Υπουργείο λέει τα αντίθετα και…. ξανά προς την δόξα τραβά!! Το μέγα βέβαια πρόβλημα και θέμα είναι ότι τις συνέπειες της ανευθυνότητας όλων των… υπεύθυνων-ανεύθυνων και… αρμόδιων-αναρμόδιων… τις συνέπειες όλης αυτής της αλλόκοτης και αδικαιολόγητης συμπεριφοράς και αντιμετώπισης ενός τόσο σοβαρού θέματος και προβλήματος πληρώνει ο μισός και πλέον πληθυσμός του Νομού Χανίων, ίσως και περισσότεροι, εάν θα συνυπολογίσει κανείς τους εκατοντάδες δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους (εκπαιδευτικοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, ιδιώτες, γονείς που μεταφέρουν τα παιδιά τους σε σχολεία, κλπ) που κινούνται στον περίφημο και περιβόητο Βόρειο Οδικό Άξονα και συγκεκριμένα στο ύψος της Εθνικής οδού Χανίων- Κισάμου, στο ύψος του Σταλού, καθώς περί του ΒΟΑΚ ο… λόγος!!!