Κατά τον πανηγυρικό Εσπερινό που τελέστηκε το εσπέρας της κυριωνύμου ημέρας της εορτής της Κοιμήσεως Θεοτόκου στην εορτάζουσα Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Οδηγητρίας Γωνιάς Κολυμβαρίου, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Αμφιλοχίου, έλαβε χώρα και η μοναχική κουρά του δόκιμου της Μονής κ. Αντωνίου Τσαχάκη, πτυχιούχου Θεολογίας, κατόχου Μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών και φοιτητού του 3ου έτους της Ιατρικής. Μιλώντας ο Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος για την μοναχική ζωή και δανειζόμενος τους λόγους του Μ. Αθανασίου την ονόμασε οδό αγγελική, «αγνή και υπερκόσμιο», αξεπέραστη σε αξία, αγνή και πάνω από κάθε κοσμική μορφή, αφού είναι επουράνια. «Ο μοναχισμός, σημείωσε ο Σεβασμιώτατος αποτελεί μυστήριο. Είναι ζωή επιστροφής στην ακεραιότητα του αυθεντικού ανθρωπίνου προσώπου. Είναι πρόσκληση και κάτι παραπάνω, έλξη. Είναι κλήση και κλίση. Βίωση και πραγμάτωση των επαγγελιών του Κυρίου, του θαύματος της καινής ζωής. «Ει τις εν Χριστώ, καινή κτίσις». «Μοναχός, σημείωσε ο Σεβασμιώτατος δεν είναι εκείνος που φορά απλώς το μοναχικό σχήμα και το ένδυμα του μοναχού, αλλά εκείνος που έχει νήψη και είναι μοναχός μέσα στην καρδιά του. Οι λόγοι του Όσίου Ησυχίου του Πρεσβυτέρου είναι χαρακτηριστικοί: «Ούτος αληθινός τω όντι Μοναχός, ο νήψιν κατορθών και ούτος αληθινός νηφάλιος, ο εν καρδία ων Μοναχός». Ο μοναχικός βίος είναι ένα ανερμήνευτο μυστήριο το οποίο δεν υποτάσσεται σε λογικά μέτρα, γιατί ο μοναχικός βίος είναι ιδέα, είναι πνεύμα, είναι ελευθερία, είναι ζωή, είναι βίωμα», ανέφερε ο Σεβασμιώτατος. Μίλησε για τις μεγάλες αρετές της υπακοής, της ακτημοσύνης και της παρθενίας και ευχήθηκε στον νέο αδελφό και πατέρα της Μονής, στον οποίο έδωσε το όνομα Χρύσανθος, προς τιμήν του προ ολίγων εβδομάδων κοιμηθέντος Ηγουμένου της Μονής κυρού Χρυσάνθου Κελαϊδή, όπως μέσα από τους μοναχικούς του αγώνες, την «συνεχή πάλη» όπως ονόμασε όχι προς αίμα και σάρκα, αλλά «προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις», μπορέσει να λυτρωθεί και ελευθερωθεί από τις… «ελευθερίες» του και βρεί την δύναμη να βιώσει το «εμοί το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος».