Η Κίσαμος εόρτασε την ιερά μνήμη του Οσίου πατρός ημών Κυρ-Ιωάννου του Ξένου. Μεγάλου ασκητού και ιεραποστόλου, καθώς μετά την σκοτεινή περίοδο της Αραβοκρατίας ο Όσιος Ιωάννης υπήρξε ο αναγεννητής της Ορθοδόξου πίστεως στην Δυτική Κρήτη. Επέλεξε, μετά από ιεραποστολική δράση σε πολλά μέρη της Δυτικής Κρήτης όπου ίδρυσε Μοναστήρια και Εκκλησίες, με κυρίαρχη την Ι. Μονή Παναγίας Μυριοκεφάλλων (Ρέθυμνο)· επέλεξε να τελειώσει τον ασκητικό του βίο στην περιοχή Καβούσι, της Επαρχίας Κισάμου, (σημερινά Φαλάσαρνα). Εκεί εγκαθίδρυσε Ι. Μονή, είναι ο τόπος όπου εκοιμήθη· εκεί ευρίσκεται και ο τάφος του.

Στο έτερο προσκύνημα του, Τσουρουνιανά Κισάμου, φυλάσσεται η Τιμία Κάρα του. Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Αμφιλόχιος προεξήρχε του Εσπερινού και της Θείας Λειτουργίας εις το προσκύνημα του στο Καβούσι, Ενορίας Αγ. Πάντων Πλατάνου. Ο Εσπερινός, Ιερά Παράκλησις και η Θεία Λειτουργία τελέστηκαν ενώπιον του τάφου Του. Στον λόγο του σημείωσε ο Σεβ. Ποιμενάρχης κ. Αμφιλόχιος: «Ο ιερός ετούτος τόπος, ασκήσεως και κοιμήσεως του Όσιου πατρός ημών Κυρ-Ιωάννου του Ξένου, ως επίσης και το έτερο προσκύνημα Του στα Τσουρουνιανά Κισάμου όπου φυλάσσεται η Τιμία Κάρα Του, μαρτυρούν την ιστορία, φωτίζουν το παρελθόν και το παρόν και εμπνέουν το μέλλον.

Η παρουσία ενός ασκητού και μεγάλου Αγίου εις τον ευλογημένο αυτό τόπο· τα μοναστικά του παλαίσματα, τα δάκρυα, οι προσευχές και οι γονυκλισίες του, αιώνες τώρα καθαγιάζουν τον τόπο και αποκαλύπτουν, φανερώνουν το μυστήριο της Εκκλησίας που δεν είναι άλλο από την κλήση της αγιότητας. Η Εκκλησία υπάρχει στον κόσμο όχι για να κάνει καλύτερο τον άνθρωπο, αλλά για να τον μεταμορφώνει σε άγιο. Η Θεϊκή παραγγελία «άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιος ειμί» (Πετρ.1,16) δεν σημαίνει κατάργηση του προσώπου, ως τινές εκ των συγχρόνων διατείνονται, αλλά αγιασμό, κένωση και ελευθερία του προσώπου.

Όσο περισσότερο φωτίζεται ο νους, καθαρίζεται ο λογισμός, ανοίγεται η καρδιά προς τον Θεό, τόσο ελευθερώνεται ο άνθρωπος από τα δεσμά της αμαρτίας. Χαριτώνεται η ζωή του και η «θεοειδής ψυχή του» βιώνει την «ομαλή κατάσταση», όπως σημειώνει ο Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς. Γίνεται ουρανοπολίτης και γεύεται την Βασιλεία του Θεού όχι ως ένα εσχατολογικό γεγονός, αλλά ως εμπειρία. Σε έναν κόσμο που ολοένα και περισσότερο φυλακίζεται στα δεσμά του εαυτού του, της φιλαυτίας και αλαζονείας του, όπου η αγιότητα μοιάζει ως ένα απόκοσμο γεγονός του μακρινού παρελθόντος, η παρουσία του Οσίου Κυρ Ιωάννη του Ξένου ως και πάντων των Αγίων οι οποίοι στην ιστορική πορεία των 20 και πλέον αιώνων της Εκκλησίας φωτίζουν και πλουτίζουν την ζωή Της· η παρουσία λοιπόν των Αγίων μαρτυρεί και φανερώνει ότι, τελικά, η αγιότητα δεν είναι ένα «λησμονημένο όραμα», αλλά υπόθεσις προσωπικής σχέσης του πιστού με τον Θεό.

Σχέσις που βιώνεται εντός της Εκκλησίας, με κορύφωση την συμμετοχή στον ιερό μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, χωρίς το οποίο δεν υπάρχει ούτε Εκκλησία, ούτε αγιότητα», κατέληξε ο Επίσκοπος μας, επικαλούμενος την χάρι και τις πρεσβείες του Οσίου Ιωάννου του Ξένου στους πολυπληθείς προσκυνητές που είχαν κατακλύσει το ιερό προσκύνημα από διάφορα μέρη της Δυτικής Κρήτης.