Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τιμοῦμε, σήμερα, τήν Παναγία, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ, ὡς γνωστόν, τό μέγιστο παράδειγμα τῆς ταπείνωσης καί τῆς ὑπακοῆς πρός τόν Θεό καί ἡ ὁποία ἔζησε μέσα Της, τό ἀνερμήνευτο μυστήριο τῆς Σάρκωσης τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ Παναγία ἔχει κυρίαρχη θέση στό σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας καί εἶναι αὐτή πού κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ ἀποτελεῖ τό μεθόριο τῆς κτιστῆς καί ἄκτιστης φύσεως[1]. Ὅπως μάλιστα λέει ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ: «...δι᾽ αὐτῆς, (τῆς Παναγίας) καί χάρη αὐτῆς ἡ ἱστορία τοῦ κόσμου εἰσῆλθε σέ νέα τροχιά ἀσύγκριτα μεγαλειωδέστερη παντός ὅτι ὑπῆρχε πρό αὐτῆς (τῆς Παναγίας)...»[2].

Ἡ μεγαλειότητα αὐτή καθοδηγεῖται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα στήν ὀρθή πίστη καί στό ὑγιές ἐκκλησιαστικό φρόνημα, τά ὁποῖα δέν ἑδράζονται οὔτε στήν νοησιαρχία, οὔτε στή φαντασμαγορία τῆς ἐφήμερης ἐντύπωσης. Πολύ δέ περισσότερο, ἡ ὀρθή πίστη καί τό ἀτόφιο ἐκκλησιαστικό φρόνημα δέν ἑδράζονται σέ ἀπόψεις «προφητολογιῶν», «θαυματολογιῶν», σέ δῆθεν «ἀποκαλύψεις» καί σέ ἄλλα τινά συναφῆ μέ αὐτά φαινόμενα τῶν καιρῶν μας, πού ὁρισμένοι ἐνεργοῦν, οὐδέ μερικῶν ἐκκλησιαστικῶν προσώπων ἐξαιρουμένων, μέ διάφορες μεθόδους, ἰδιαιτέρως στόν χῶρο τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων ἐνημέρωσης.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος, τό ἔτος 2015, εἶχε ξανά ἀπευθυνθεῖ πρός ἐσᾶς, γιά τά ἐν λόγῳ φαινόμενα. Ἐπειδή, ὅμως, παρατηρεῖται ἐπαύξησή τους, ἡ ὁποία ἐπιφέρει πνευματική σύγχυση, ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἐφιστᾶ καί πάλι τήν προσοχή ὅλων, διότι ὅλα αὐτά δέν ἔχουν καμιά σχέση μέ τόν, ἐκ Θεοῦ, προφητικό λόγο τῶ Ἁγίων καί μέ τά, διά τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἐπιτελούμενα θαύματά τους.

Ὁ πεσμένος ἄνθρωπος, κάθε ἐποχῆς, πού ἀπέχει, ἐν πολλοῖς, ἀπό τό πάμφωτο βίωμα τῶν Ἁγίων, ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ἀλήθεια, πῶς μπορεῖ μέ τόση περισσή αὐτοπεποίθηση, νά ἑρμηνεύει ἐπερχόμενα γεγονότα μακριά ἀπό τήν ἀδιάψευστη, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς;

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, μᾶς διδάσκει: «τελείων δὲ ἐστιν ἡ στερεὰ τροφή, τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα ἐχόντων, πρὸς διάκρισιν καλοῦ τὲ καὶ κακοῦ»[3]  δηλαδή, «ἡ στέρεη τροφὴ εἶναι γιὰ τοὺς ὥριμους, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴ συνεχῆ χρήση ἔχουν ἐξασκήσει τὰ αἰσθητήρια τους, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ διακρίνουν τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακό».

Γιά νά ἔχουμε τήν, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, διάκριση τοῦ καλοῦ ἀπό τό κακό, τοῦ αὐθεντικοῦ ἀπό τό κίβδηλο, γιά νά ἔχουμε τό χάρισμα τῆς διακρίσεως γιά τό τί εἶναι ἀπό τίς δωρεές τοῦ Θεοῦ ἤ ἀπό πονηρά πνεύματα ἤ ἀπό ἀνθρωποπαθεῖς φαντασίες καί ὄνειρα, πρέπει νά ἔχουμε γευθεῖ ἀληθινά ἀπό τό βαθύ μυστήριο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Γιά νά ἀποφύγουμε τήν πλάνη νά ἀρκούμαστε σ᾽ αὐτά τά χαρίσματα πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, νά τά καλλιεργοῦμε μέ πνευματικό ἀγῶνα, ἐντός τῆς ἁγιάζουσας Ἐκκλησίας, στηριζόμενοι στήν ἁγιοπνευματική ἐμπειρία Της.

Στήν ἐποχή μας, δυστυχῶς,εὔκολα ριζοβολεῖ ἡ πνευματική αὐτονόμηση, ὀφειλόμενη, κατ᾽ οὐσίαν, στήν πνευματική ἀκαρπία. Στήν  περίπτωση, μάλιστα πού τό κενό πού ἐπιφέρει ἡ ἀκαρπία στήν ψυχή, ὑποκατασταθεῖ μέ ψευδοπροφητείες, μέ ἀκατάσχετη θαυματολογία, μέ δῆθεν ὀράματα καί μέ δῆθεν χαρισματικούς γέροντες, ἡ ψυχή γίνεται πνευματικά ἀνάπηρη.

Εἴμαστε μυσταγωγούμενοι στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ἁγίων, γι᾽ αὐτό ἔχουμε ἀνάγκη την πνευματική καθοδήγηση τῆς Ἐκκλησίας, εἰδάλλως ἡ ψυχή περισπᾶται μεταξύ τῆς ἀλήθειας καί τοῦ ψεύδους.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ὁ Καυσοκαλυβίτης, λέει: «Οἱ μπερδεμένοι ψυχικά ἄνθρωποι γίνονται αἱρετικοί. Ἡ αἵρεσις ὅμως εἶναι σύστημα καί, ὡς σύστημα πού εἶναι, κάνει τούς ἀνθρώπους δραστηρίους, ἐνεργητικούς, μεθοδικούς. Ἡ Ἐκκλησία μας ὅμως δέν εἶναι σύστημα. Εἶναι ἀγάπη, εἶναι σεβασμός προσώπου, εἶναι ὁ Χριστός, εἶναι τό πᾶν. Γιά νά εἶσαι μεθοδικός, ἐνεργητικός, ἀποτελεσματικός,  μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, πρέπει νά ἔχεις σωστή σχέση μέ τόν Χριστό. Ἐάν δέ νἔχεις σωστή σχέση μέ τόν Χριστό, τότε γίνεσαι σκληρός, δηκτικός, μεσσίας, ζηλωτής, τεμπέλης, καί χίλια-δυο ἄλλα πράγματα καί τό πιό τραγικό εἶναι ὅτι ὅλα αὐτά τά ἀνάγεις σέ πνευματικότητα καί θεωρεῖς ὅτι ἐργάζεσαι γιά τόν Χριστό, ἐνῶ ἐργάζεσαι γιά τόν διάβολο καί ἔτσι γίνεσαι χειρότερος ἀπό τόν αἱρετικό»[4].

Σᾶς προτρέπουμε νά εἶσθε μακριά ἀπό πνευματικές πλάνες, προσοικειωμένοι μέ τόν Θεό, μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας, ἔχοντας τίς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων, μέ πνευματική προσπάθεια ἐντός τῶ Ἁγίων Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας, πράγματα πού δέν ἀποκτοῦνται ἐπειδή κάποτε γνωρίσαμε ἕνα Ἅγιο ἤ ἐπειδή γνωρίζουμε κάποια πνευματικά πράγματα, μόνο μέ τόν νοῦ.

Σᾶς εὐχόμαστε ἐγκάρδια νά ἔχετε τὴ χάρη καὶ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στόν πνευματικό σας ἀγῶνα, μέ ταπείνωση καί σύνεση, μέ τίς ἀνύστακτες πρεσβείες τῆςὙπεραγίας Θεοτόκου.

Μέ πατρικές ἐν Κυρίῳ εὐχές

 † Ὁ Κρήτης Εὐγένιος, Πρόεδρος

† Ὁ Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Μακάριος

† Ὁ Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου Πρόδρομος

† Ὁ Κυδωνίας καί Ἀπoκoρώνoυ Δαμασκηνός

† Ὁ Λάμπης, Συβρίτου καί Σφακίων Εἰρηναῖος

† Ὁ Ἱεραπύτνης καί Σητείας Κύριλλος

† Ὁ Πέτρας καί Χερρονήσου Γεράσιμος

† Ὁ Κισάμου καί Σελίνου Ἀμφιλόχιος

† Ὁ Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου Ἀνδρέας