Skip to content Skip to footer

Εγκύκλιος Μ. Τεσσαρακοστής 1/2011

 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟN
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ

 

Αριθμ. Πρωτ. 1.112/Φ.5.1                                                       Εν Κισάμω τη 22α Φεβρουαρίου 2011

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 1/2011

ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

            
Προς
Τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες
και τον φιλόθεο λαό των Επαρχιών Κισάμου και Σελίνου


«Ανέτειλε το έαρ της νηστείας και το άνθος της μετανοίας…»

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ήλθε και πάλι η Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ανοίγει από αύριο «το στάδιον των αρετών» όπως ψάλλει η φιλόστοργη Εκκλησία μας. Έφθασε η περίοδος των επτά εβδομάδων θρησκευτικού βιώματος και βαθιάς πνευματικής ζωής, αυτοκριτικής και προσευχής. Περίοδος κατά την οποία ο πιστός πορεύεται. Διαβαίνει και μεταβαίνει από την κατάσταση της κατά σάρκα ζωής στην κατάσταση της κατά πνεύμα ζωής. Η Εκκλησία μάς καλεί να αντισταθούμε στην απολυτοποίηση της αδιαφορίας, να μην επιβιβαστούμε στο συρμό της ευκολίας. Μάς καλεί να ξεφύγουμε από την γκρίζα καθημερινότητα, από την κόλαση της κατανάλωσης, από την αλόγιστη αλαζονεία μας, από την κατάκριση σε βάρος του άλλου, από την καθημερινή πλήξη. Μάς καλεί να ξεφύγουμε από τις όποιες κακίες μας, που ταλανίζουν και εμάς και την κοινωνία μας και τον κόσμο μας. Η Μεγάλη Σαρακοστή μάς ανοίγει ένα δρόμο, το δρόμο της αγάπης, της προσευχής, της ταπείνωσης, της σιωπής, της περισυλλογής. Μάς ανοίγει ένα δρόμο για άσκηση ενάντια στην καθημερινότητά μας, ενάντια στα πάθη μας. Ιδιαίτερα στην εποχή μας, με ορατή την οικονομική κρίση σε ολόκληρο τον κόσμο, που κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει τις επιπτώσεις της στο πολιτικό και κοινωνικό «γίγνεσθαι», κυρίως όμως την ηθική και πνευματική ύφεση και παρακμή θεσμών και προσώπων, η Εκκλησία του Χριστού αντιπαραθέτει στη σχιζοφρένεια της υπερκατανάλωσης τον ασκητισμό της. Σ’ έναν κόσμο που χόρτασε «πολιτισμό», υποκρισία και ψέμα, η Εκκλησία  προσφέρει το μήνυμα του Ευαγγελίου: αγάπη, ειρήνη, μετάνοια, συμπόρευση, ταπείνωση, σιωπή.

Πώς χρειάζεται να ζήσωμε την περίοδο αυτή; Ακούσαμε από την Υμνολογία της σημερινής ημέρας να περιγράφεται ο τρόπος: «και αναλαβόντες την πανοπλίαν του Σταυρού, τω εχθρώ αντιμαχησώμεθα ως τείχος άρρηκτον κατέχοντες την πίστιν και ως θώρακα την προσευχήν και περικεφαλαίαν την ελεημοσύνην, αντί μαχαίρας την νηστείαν, ήτις εκτέμνει από καρδίας πάσαν κακίαν» (ιδιόμελον των αίνων της Κυριακής της Τυρινής).

Το πρώτο, λοιπόν, πνευματικό όπλο είναι η προσευχή. Η προσευχή, λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, είναι ένωση ανθρώπου και Θεού, συντήρηση του κόσμου, καταλλαγή με το Θεό, μητέρα των δακρύων, συγχώρεση των αμαρτημάτων, γέφυρα που σώζει από τους πειρασμούς, τείχος που προστατεύει από τις θλίψεις, συντριβή των δαιμονικών επιθέσεων, πελέκι της απελπισίας, λύση της λύπης, απαλλαγή του θυμού, φυγή των αρετών, πρόξενος των θείων χαρισμάτων, τροφή της ψυχής, φωτισμός του νου, καθρέφτης της πνευματικής προκοπής.

Το δεύτερο, η ελεημοσύνη. Η ελεημοσύνη όπως μαρτυρεί η Σοφία Σειράχ (3.30) «εξιλάσσεται αμαρτίας». Ο δε ιερός Αυγουστίνος λέει ότι η μεγαλύτερη ελεημοσύνη που μπορούμε να κάνουμε είναι να συγχωρούμε ολόψυχα αυτούς που μάς αδίκησαν. Ας δείξωμε λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, το άφθονο έλεος της καρδιάς μας. Άς ελεήσωμε με μία συγγνώμη τους οικείους μας, τους συνεργάτες μας, τους φίλους μας και κάθε άνθρωπο ο οποίος μάς έχει πικράνει.

Το τρίτο, η νηστεία. Η νηστεία υποτάσσει το σώμα στο πνεύμα, φωτίζει το νου, ενισχύει την προσευχή, στηρίζει την μετάνοια, συντηρεί την κατάνυξη, στερεώνει τη σωφροσύνη. Είναι χαλινάρι των κακών επιθυμιών, μαχαίρι της φιλαυτίας, πελέκι της φιληδονίας, μητέρα της εγκράτειας, αδελφή της κατά Θεόν πτωχείας, καλλιεργήτρια της υπομονής, θεμέλιο της αρετής, φύλακας της σωτηρίας και ισχυρή μεσίτρια στον Κύριο. Δεν παρέχει όμως θεραπεία στην ψυχή αν δεν την ακολουθήσει και δεν την βοηθήσει η δύναμη της αγάπης, το βάλσαμο της ευσπλαχνίας, το φάρμακο της ελεημοσύνης. Λυχνάρι δίχως λάδι χαρακτηρίζουν οι Άγιοι Πατέρες τη νηστεία που δεν συνοδεύεται από έργα αγάπης. Χωρίς λοιπόν κρατούμενα, χωρίς εγωισμούς, σήμερα που είναι η παραμονή της εισόδου μας στην Αγία Τεσσαρακοστή ας δώσωμε τον ασπασμό της συγγνώμης και της αγάπης προς αλλήλους ώστε να βαδίσουμε ανάλαφρα προς το «Πάσχα Θεού το Σωτήριον». 

Απομένει στον καθένα μας, αδελφοί μου, να πάρουμε τη μεγάλη απόφαση, να αλλάξουμε, να δώσουμε νόημα στη ζωή μας. Να αντιτάξουμε στην αλαζονεία μας την ταπείνωση, στην κατανάλωση την εγκράτεια, στην υποκρισία τη γνησιότητα, στο ψέμα την αλήθεια, στην κακία την αγάπη και την προσφορά, στη μοναξιά τη χαρά, την ομορφιά και τη συμπόρευση. Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι μια ευκαιρία για μια πορεία προς τον Παράδεισο, τον Παράδεισο της αγάπης και της αιωνιότητας.

Ελάτε να βρούμε το χαμένο μας παράδεισο. Ελάτε να βιώσουμε τη Μεγάλη Σαρακοστή, να ζήσουμε αυτήν την πορεία προς την Ανάσταση, την μετοχή στην αιώνιο ζωή. Καλή Αγία Τεσσαρακοστή, ευλογημένοι, νικηφόροι αγώνες. Καλή μετάνοια.

Μετ’ ευχών και πολλής εν Κυρίω αγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Κισάμου & Σελίνου
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ