Skip to content Skip to footer

Εγκύκλιος επι τη Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου 5/2009

 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ

 

Αριθμ. Πρωτ. 1.464/Φ.5.1                                                               Εν Κισάμω τη 15η Ιουλίου 2008

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 5/2009

(15ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)

       

Προς

Τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες

και τον φιλόθεο λαό των Επαρχιών Κισάμου και Σελίνου

          

“Άκουσον Θύγατερ και ίδε και κλίνον το ους σου και επιλάθου του λαού σου και του οίκου του πατρός σου και επιθυμήσει ο Βασιλεύς του Κάλλους σου”.

 (Ψαλμ. 44)

       

Την Υπερένδοξη Μητέρα του Θεού, την Πάναγνο Θεοτόκο, την Μητέρα της Ζωής τιμά και εορτάζει καθ’ όλη την διάρκεια του Δεκαπευνταυγούστου και ιδιαίτε-ρα σήμερα ο ευσεβής λαός μας. Και γίνεται η ημέρα της εκδημίας Της ημέρα χαράς και πανηγύρεως, γιατί η Παναγία δεν πέθανε, αλλά μετέστη, μαζί με το σώμα Της, και μετέβη προς τον Υιό Της, προς την όντως Ζωή! Το Πάνσεπτο και πανίερο πρόσωπο της Θεοτόκου αποτελεί  μέρος του απερινοήτου μυστηρίου της Θείας Οι-κονομίας. Η Παναγία, κατά τον Άγιο Νικόλαο Καβάσιλα, αποτελεί “καινόν ουρα-νόν και καινήν γην”. Αυτό σημαίνει ότι είναι γη, δηλαδή άνθρωπος, αλλά ταυτό-χρονα είναι καινούρια γη, ανακαινισμένη. Έχει όλες τις ανθρώπινες ιδιότητες αλλά και ταυτόχρονα, χάρις στην καθαρότητά Της, τον αγώνα Της για την αρετή, την πίστη στο Θεό, την ταπείνωση και την υπακοή στο θέλημά Του, γίνεται “καινή γη”, καινούργιος άνθρωπος, καθώς αξιώνεται να κυοφορήσει τον Θεό, να γίνει μητέρα Του, να ελκύσει με την εσωτερική καθαρότητα και ομορφιά Της την αγάπη του Θεού και τον “έρωτα” – μία τολμηρή φράση – για τον άνθρωπο.

Μετά τον Τριαδικό Θεό η Παρθένος Μαρία, η γλυκιά μας Παναγία, κατέστη το κύριο πρόσωπο, το οποίο συνέβαλε ουσιαστικά στην υλοποίηση του σχεδίου της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Εκλέχτηκε από το Θεό ως η καθαρότερη και αγιότερη ανθρώπινη ύπαρξη, προκειμένου να γίνει Θεοτόκος. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας λένε, πως, για την υλοποίηση του σχεδίου της σωτηρίας του ανθρωπί-νου γένους, ο Θεός έδωσε τον Υιό Του τον Μονογενή και η ανθρωπότητα έδωσε την Παναγία. Στο ιερό Πρόσωπο Εκείνης έγινε η μεγάλη συνάντηση Θεού και ανθρώπου. Μέσα στο πάναγνο σώμα Της έγινε η μεγάλη καταλλαγή (Εφεσ. 2,16).  Από αυτό ξεκίνησε η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους, η αναδημιουργία και η θέωση του πεπτωκότος ανθρώπου.

Πόση σημασία έχει αλήθεια αυτό το μήνυμα για όλους εμάς, τους ανθρώπους της τρίτης χιλιετίας; Το αίτημα του νέου, του διαφορετικού, προβάλλεται από διάφορες πλευρές. Πολλοί το ταυτίζουν με την απόρριψη ιδεών και παραδόσεων, με την αβασάνιστη ενσωμάτωση στον βωμό της νέας τεχνολογίας. Με την συμμετοχή του κόσμου σε ένα παγκόσμιο όραμα ενότητας, το οποίο θα δώσει στον άνθρωπο την ψευδαίσθηση της υπέρβασης του θανάτου. Κλώνοι, πλαστικές επεμβάσεις που σβήνουν τις ρυτίδες του χρόνου, μουσική και χορός που ανανεώνουν την ύπαρξη, διακοπές και ταξίδια, τηλεοπτικά κανάλια που φέρνουν πλήθος πληροφοριών στην ζωή μας και μας βγάζουν από την στατικότητά μας. Πρόταση για ποικιλία σχέσεων, καθώς δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος να μένει στην μονοτονία της οικογένειας, τρόποι ένδυσης και συμπεριφοράς, που αφίστανται των καθιερωμένων, δείχνουν την τάση του κόσμου μας να μην στέκεται σε ο,τι καθιερωμένο, σε ο,τι κάνει τον άνθρωπο να “γηράσκει”, σε ο,τι τον αφήνει στη φυσική ροή των πραγμάτων.

Όμως… ο πόνος, ο θάνατος και η έλλειψη ευτυχίας δεν αντιμετωπίζονται με τα μέσα αυτά. Η ανανέωση και η ανακαίνιση δεν καλύπτονται με τον υπερβολικό θόρυβο, με την κατάπνιξη των εσωτερικών και υπαρξιακών αισθημάτων, με την προσφορά ευκαιριών εξωτερικής αλλαγής. Η ουσιαστική ανακαίνιση είναι καρπός της εσωτερικής ζωής, καρπός της γνήσιας σχέσης του ανθρώπου με το Θεό, καρπός μί-μησης της πορείας της Παναγίας. Αυτή την αυθεντική πορεία της Παναγίας μας προβάλλει η Αγία μας Εκκλησία. Μας καλεί να ξαναβρεί ο καθένας μας την σχέση με τον Υιό και Θεό Της και να πορευτούμε προς τον Ουρανό απαλλαγμένοι από την προσκόλληση στους εξωτερικούς τρόπους αλλαγής. Έτσι και αυτοί αποκτούν το πραγματικό τους νόημα. Γίνονται μέσα, που διευκολύνουν τη ζωή μας και όχι σκοποί της. Πουθενά αλλού μακριά από την Εκκλησία δεν θα βρούμε αυτή την υπέρτατη πνευματική ομορφιά, γιατί ακριβώς εδώ βρίσκεται η Παναγία, η Μήτηρ της Ζωής, η Μεσίτρια, το ακατανόητον θαύμα, το κεκρυμμένον Μυστήριον, η Μή-τηρ όλων μας, η ηγαπημένη!

Χρόνια Πολλά κι ευλογημένα αδελφοί μου! Με την χάρη της Παναγίας μας!

       

Μετά πολλής της εν Κυρίω αγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Κισάμου & Σελίνου

ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ