Skip to content Skip to footer

Εγκύκλιος επι τη Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου 2008

 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ

 

Αριθμ. Πρωτ. 1.550/Φ.5.1                                                    Εν Κισάμω τη 16η Ιουλίου 2008

 

Ε  Γ  Κ  Υ  Κ  Λ  Ι  Ο  Σ
ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

                             
Προς τους ευσεβείς Χριστιανούς
της καθ  ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
Κισάμου & Σελίνου

“Άγγελοι την Κοίμησιν της Παρθένου,
ορώντες εξεπλήττοντο, πως η Παρθένος απαίρει,
από της γης εις τα άνω”

(Μεγαλυνάριον της Εορτής).

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Μέσα στη σωματική και πνευματική νωχέλεια του καλοκαιριού η Εκκλησία μας προβάλλει, ως μια δροσερή νοητή όαση και πνευματική ανάταση, τη μεγάλη εορτή της Παναγίας μας. Τον Δεκαπενταύγουστο, η όπως το ονομάζουν πολλοί «το Πάσχα του καλοκαιριού».

Η Τιμιωτέρα των Χερουβίμ και Ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ, η Υπερένδοξος Μητέρα του Θεού και Μητέρα της Ζωής, η Παρθένος Μαρία που έγινε το μέσο της Ενανθρωπήσεως του Θεού, τιμάται και εορτάζεται την περίοδο αυτή και ιδιαίτερα σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, από ολόκληρη την Χριστιανοσύνη. Η σημερινή εορτή είναι  κορυφαία για ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο και ιδιαίτερα για εμάς τους Έλληνες, που ευλαβούμαστε την Θεοτόκο κατά τρόπο ξεχωριστό, αναζητώντας μία ευκαιρία να εκφράσουμε ολόθυμα την τιμή μας προς το Σεπτό πρόσωπό Της.  Η ημέρα της εκδημίας Της γίνεται ημέρα χαράς και πανηγύρεως, γιατί η Παναγία δεν πέθανε, αλλά μετέστη, μαζί με το σώμα Της, και μετέβη προς τον Υιό της, προς την όντως Ζωή! Η Παναγία μας είναι «η μετά θάνατον ζώσα», που σώζει πάντοτε, «αεί την κληρονομίαν Της», δηλαδή όλους εμάς που συναποτελούμε  την Εκκλησία του Χριστού.

Για το λόγο αυτό η  Εκκλησία μας προβάλλει την Υπεραγία Θεοτόκο ως την ανθρώπινη ύπαρξη που έζησε με τον Θεό και για το Θεό. Κατανοεί πόσο δύσκολο μας είναι να ζήσουμε κι εμείς έτσι και γι’ αυτό ζητά  και επικαλείται την ικεσία Της για τον καθένα μας. Την τιμά ως την ανακαινισμένη εικόνα του ανθρώπου. Και μας καλεί να αναζητήσουμε το γνήσιο, το «καινούριο», το «νέο»,  αυτό δηλ. που χαροποιεί εσωτερικά και αιώνια.

Πόσο εύκολο όμως είναι για τον σημερινό κόσμο, τον σημερινό άνθρωπο η αναζήτηση του «νέου», του αυθεντικού, του «καινούργιου»; Για τον άνθρωπο που ελπίζει μόνο στον εαυτό του, που κρατά κλειστή την πόρτα στην αγωνία του άλλου, στην φτώχεια, τον θάνατο, τον πόνο;  Για τον άνθρωπο που αναζητά συνεχώς νέες μορφές χαράς, νέες εμπειρίες συλλογικών συγκινήσεων, νέες πηγές αισθησιακής απόλαυσης; Που προτιμά την άνευ όρων παράδοση στις συμβατικότητες των κοινωνικών, τεχνολογικών και πολιτιστικών επιτευγμάτων, ακόμα και όταν γνωρίζει ότι τα επιτεύγματα αυτά τον αλλοτριώνουν ολοκληρωτικά;  Για τον άνθρωπο, τέλος, που παραμένει κλειστός, αναζητώντας λύτρωση σε ψεύτικους θεούς, όπως ο διαλογισμός, οι ανατολικές θρησκείες, τα υλικά αγαθά, όλα δηλαδή όσα τον κρατούν ακόμη περισσότερο εγκλωβισμένο στην ψεύτικη ευτυχία;

Σ’ αυτή την όντως δύσκολη πορεία μας η Παρθένος Μαρία μας καλεί να ξαναβρεί ο καθένας μας την σχέση με τον Υιό και Θεό Της και να πορευτούμε προς τον Ουρανό απαλλαγμένοι από την προσκόλληση στους εξωτερικούς τρόπους αλλαγής. Έτσι και αυτοί αποκτούν το πραγματικό τους νόημα. Γίνονται μέσα που διευκολύνουν την ζωή μας και όχι σκοποί της.  Ας αντλήσουμε, λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, δύναμη και κουράγιο από το πάνσεπτο πρόσωπό Της. Διότι με την Κυρία Θεοτόκο ως παράδειγμα και πρότυπο, δυναμώνει και γιγαντώνεται η αδύνατη φύση μας και μειώνονται σταδιακά οι στιγμές της πτώσης και των αμφιβολιών μας. Η μορφή της Παναγίας, που καθοδήγησε και στήριξε αναρίθμητους πιστούς, ας καθοδηγεί και  στηρίζει και τις δικές μας προσπάθειες.

Χρόνια Πολλά κι ευλογημένα!
Ο Επίσκοπος και Πνευματικός σας Πατέρας

 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Κισάμου και Σελίνου
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ