Κατόπιν ομοφώνου Συνοδικής αποφάσεως της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης, η οποία είχε ληφθεί ήδη από το 2020 επί Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου (Αθανασιάδη) και επικαιροποιήθηκε προσφάτως, η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης εόρτασε την επέτειο συμπληρώσεως τριάντα ετών ευκλεούς Αρχιερατείας του Σεβ. Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίου. Οι επετειακοί εορτασμοί έλαβαν χώρα εις τον Ι.Προσκυνηματικό Ναό Αγίου Νεκταρίου, Φουρφουρά Αμαρίου. Τελέστηκε τρισαρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του τιμωμένου Ιεράρχου, Σεβ. Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίου, συλλειτουργούντων του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμφιλοχίου και του Σεβ. Μητροπολίτου Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Προδρόμου.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, εκ μέρους της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης, ο Επίσκοπος μας εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας. Ακολούθως αναγνώστηκε Σεπτό Πατριαρχικό Γράμμα, με αναφορά εις την προσφορά του τιμωμένου Ιεράρχου εις την Εκκλησία. Εκ μέρους της Εκκλησίας Κρήτης ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ευγένιος προσέφερε ιερό εγκόλπιο εις τον τιμώμενο Ιεράρχη και αναγνώσθηκε Συνοδικός τιμητικός πάπυρος της ΙΕΣΚ προς τον τιμώμενο Ιεράρχη, ο οποίος κατέκλυσε με λόγους συγκινητικούς και ευχαριστιακούς, αναφερόμενος σε πτυχές της πολυκάρπου διακονίας του και ζητώντας τις ευχές και προσευχές όλων.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Αμφιλόχιος, ανέφερε μεταξύ άλλων εις την ομιλία του: [«…Σεβασμιώτατε, καλῶς ἐπίσταμαι ὅτι δέν εἶμαι ἄξιος οὔτε ἱκανός νά ἀποτιμήσω καί ἀξιολογήσω τό ἔργον Σας, ἤ νά εἴπω καλύτερον, τό ἔργον τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖον συντελεῖται ἐπί μίαν τριακονταετίαν καί πλέον εἰς τόν εὐλογημένον ἐτοῦτον τόπον. Γνωρίζω, ὅμως, ἐπίσης, ὅτι ἀκόμη καί ἐάν σιωπήσω, «οἱ λίθοι κεκράξονται» (Λουκ. 19, 40) καί θά φανερώσουν τό κεκρυμένον μυστήριον τῆς πίστεως καί τήν χάριν, ἡ ὁποία δίδεται εἰς τούς «ἐλαχιστοτέρους πάντων τῶν ἁγίων, εὐαγγελίσασθαι ἐν τοῖς ἔθνεσιν τόν ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ Χριστοῦ, καί φωτίσαι πάντας τίς ἡ οἰκονομία τοῦ μυστηρίου τοῦ ἀποκεκρυμμένου ἀπό τῶν αἰώνων ἐν τῷ Θεῷ… ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καί ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις διά τῆς ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ» (Ἐφεσ. 3, 8-11), ὡς σημειώνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τήν πρός Ἐφεσίους Ἐπιστολήν…..]
[…Ἐμφορούμενος ὑπό ἐνθέου ζήλου ἀλλά καί θείου φόβου καί συστολῆς κοπιάζετε καί δημιουργεῖτε, ὄχι ὡς ὁ ἄνθρωπος τῆς Δεσποτικῆς ἐξουσίας καί αὐθεντίας, ἀλλά ἐφαρμόζων ἐν τῇ πράξει τό Κυριακόν λόγιον: «ὁ μείζων ἐν ὑμῖν γενέσθω ὡς ὁ νεώτερος, καί ὁ ἡγούμενος ὡς ὁ διακονῶν» (Λουκ. 22, 26). Ζητήσατε ἀπό τήν πρώτην ὥραν τόν ἄνθρωπον καί τήν ψυχήν του, ἐπειδή εἴχατε ἀνεύρει ἤδη Ἐσεῖς τόν Θεόν καί εἴχατε ἑτοιμάσει καταλλήλως ἑαυτόν διά νά Τόν κηρύξετε εἰς τόν ἄνθρωπον. Ὁ βίος Σας ὅλος ἀποτελεῖ συνέπειαν καί ταυτότηταν θεωρίας καί πράξεως, θεολογίας καί θεοπραξίας, κηρύγματος καί θυσίας, λόγου καί ἔργων, εὐαγγελικῆς διδασκαλίας καί κενωτικῆς προσφορᾶς μέ διάθεσιν ἀνακαινιστικῆς δημιουργίας. Ἐπισκεφθήκατε, κατ’ επανάληψιν καί μή φειδώμενος κόπου καί μόχου, ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον τάς Ἐνορίας τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς Σας, τούς κεντρικούς Ναούς καί τά ἐξωκκλήσια. Λειτουργεῖτε, κηρύττετε τόν θεῖον Λόγον· μετέχετε εἰς τό πένθος καί τήν χαράν τοῦ λαοῦ Σας· εἰσέρχεσθε οὔχί μόνον εἰς τάς οἰκίας του, ἀλλά κυρίως εἰς τάς καρδίας των· γεύεσεθε τήν φιλοξενίαν τῆς ἀγάπης καί τοῦ σεβασμοῦ των πρός τό πρόσωπόν Σας· παραμυθεῖτε, ἐκάματε τόν πόνο καί τήν ἀγωνία τους προσευχή καί θέμα ἐδικό Σας, ἐναποθέτοντάς το εἰς τάς χεῖρας τοῦ Ἀρχιποίμενος Ἰησοῦ, δι’ ἐντονωτάτης προσευχῆς. Μέ τήν λαχοῦσαν Ἐπαρχίαν Σας ζεῖτε ταυτισμένος, εἰς μίαν ἀντίδοσιν ὑπομονετικῆς φροντίδος. Πηγή διδασκαλίας εἰς ὅσους Σᾶς προσεγγίζουν ἡ σεμνή καί ταπεινή, ἀθόρυβος παρουσία Σας, καθώς τό ἀξίωμα τῆς Ἀρχιερωσύνης τό ζεῖτε ὄχι ὡς ἡγετικόν ἀξίωμα τρυφῆς καί δόξης ἀλλ’ ὡς ἀξίωμα εὐθύνης καί διακονίας, λειτουργώντας τό «αὐθεντικῶς οὐδέ ἐξουσιαστικῶς», ἀλλά κυρίως «ἀδελφικῶς καί ἀγαπητικῶς» (Θεοδώρου Στουδίτου, Μεγάλη Κατήχησις 34,78).]
Επιπροσθέτως αναφέρθηκε και εις το πολυσέβαστο πρώην Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο, ο οποίος άγει τα ονομαστήρια του, σημειώνοντας: [….Ἐπιτρέψατέ μου πρίν κατακλείσω τόν πτωχόν μου αὐτόν λόγον πρός τό Σεπτόν Πρόσωπόν Σας, καθώς σήμερον ἄγει τά Ὀνομαστήριά του καί ὁ πολυσέβαστος Γέροντας πρώην Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Εἰρηναῖος, ὁ πολιός καί πανσέβαστος αὐτός Ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ὑποκλίνεται σύμπασα ἡ Ὀρθοδοξία, -ἐπιτρέψατέ μου, ἐπαναλαμβάνω- νά μνημονεύσω, μετά ἀπείρου σεβασμοῦ καί συστολῆς πολλῆς τοῦ τιμίου Ὀνόματός του. Καί τοῦτο διότι μετά πλήρους βεβαιότητος φρονῶ ὅτι ἡ φωτεινή καί ἀδαμάντινος, ἁγία βιωτή του, τό ἀσκητικόν του φρόνημα, ἡ συνεχής λειτουργική ζωή του, τό χριστομίμητον ἦθος του, ἡ ἀγάπη του διά τήν νεότητα, ἡ στοργή του διά τό γῆρας, ἡ πατρική του μέριμνα διά κάθε ἐμπερίστατον ἀδελφόν, ἡ ἀνεκτικότης του, ἡ ὑπομονή καί καρτερικότης του, ἡ εὔλαλος σιωπή του, ἡ παροιμιώδης ἀφιλοχριματία του, ἡ ἔως ἐσχάτων φιλανθρωπία του, ἐλάχιστα ἐκ τῶν πολλῶν χαρισμάτων τῆς φωτεινῆς προσωπικότητός Του, ἀποτελοῦν βαρύτιμον κληρονομίαν καί ἱεράν παρακαταθήκην διά πάντας ἡμᾶς, τούς ἐπιγενομένους]. Ακολούθησε πλούσια φιλοξενία στους παρακείμενους χώρους του Πνευματικού Κέντρου της Ι. Μητροπόλεως Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων.
