Στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Γωνιάς τελέστηκε ο Εσπερινός της Συγχωρήσεως, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμφιλοχίου, με την συμμετοχή όλου του ιερού Κλήρου της Ι. Μητροπόλεως και πλήθους προσκυνητών που είχαν κατακλύσει το Καθολικό της Μονής τα παρεκκλήσια και τον αύλειο χώρο. Του Εσπερινού προηγήθηκε η υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Αγίου Παρθενίου του εν Κουδουμά και απότμημα Ιερού Λειψάνου του Οσίου Κοσμά του Ασκητού.

Τα ιερά αυτά θησαυρίσματα κόμισε ο Παν. Αρχιμανδρίτης κ. Μακάριος, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Κουδουμά, μετά του Αιδ. Πρωτ. π.Γεωργίου Τσιπέλη, τη πατρική ευχή και ευλογία του Σεβ. Ποιμενάρχου αυτών, Σεβ. Μητροπολίτου Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Μακαρίου. Στο τέλος του Εσπερινού ακολούθησε πνευματική ομιλία υπό του Καθηγουμένου κ. Μακαρίου, με θέμα: «Η πνευματική ζωή κατά το βίωμα του Οσίου Ευμενίου του νέου».

Ο εκλεκτός ομιλητής, με λόγο μεστό και ουσιαστικό, αναφέρθηκε στο «πνευματικό ταξίδι της περιόδου», σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Καλούμαστε σε μια προσκυνηματική πορεία προς την ουράνια πατρική γη και αυτό ακριβώς είναι η Εκκλησία. Μας προσφέρει την επιστροφή στην οικεία του πατρός. Ο Όσιος Ευμένιος ο νέος, αδελφός της Ιεράς Μονής μας, έζησε μια ισόβια Μεγάλη Σαρακοστή. Η ζωή του υπήρξε ένα διαρκές πέρασμα από την σκλαβιά της αμαρτίας στην μόρφωση εν Χριστώ. Βίωσε τον Χριστό, συνάντησε τον Χριστό, έζησε τον Χριστό, γι΄ αυτό και ήταν πάντα γεμάτος χαρά.

Δικαίως δε ονομάστηκε ο «άγιος της χαράς», κατέληξε ο εκλεκτός ομιλητής, με αναφορά σε γεγονότα της επίγειας ζωής και συμβουλές του Οσίου Ευμενίου του νέου. Ακολούθως ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος καλωσόρισε τον σεβαστό ομιλητή ζητώντας του όπως μεταφέρει «Ευγνωμοσύνη και ευχαριστίες εις τον Σεβ. Ποιμενάρχη του, Σεβ. Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Μακάριο, δια την ευλογητική άδεια ελεύσεως του». Ο χοροστατών Ιεράρχης αναφέρθηκε επίσης εις τον «πνευματικό θησαυρό» των ιερών λειψάνων, την Τιμία Κάρα του Αγίου Ευμενίου ως και το Ιερό Λείψανο του Οσίου Κοσμά, σημειώνοντας: «Μας ευλογούν σήμερα ο Όσιος Κοσμάς ο Ερημίτης, ο πρώτος μαρτυρημένος Όσιος της Μεγαλονήσου, (7ος αιω), ομού μετά του Αγίου Ευμενίου του εν Κουδουμά (19ος αιω.) αιώνας ως και ο Όσιος Ευμένιος ο νέος (21ος αιω.).

Τι κοινό έχουν οι τρεις αυτές μεγάλες ιερές και θαυματουργές μορφές της Εκκλησίας μας; Το αυτό κοινό που έχουν όλοι οι άνθρωποι του Θεού. Το είπε και ο άγιος Καθηγούμενος στην ομιλία του. Αγάπησαν τον Χριστό, στράφηκαν προς τον Χριστό, ενώθηκαν με τον Χριστό. Ακριβώς αυτό που λείπει στους καιρούς μας. Χρεοκοπήσαμε πνευματικά καθώς αδειάσαμε τις ψυχές μας από τις αρετές και την χάρι του Θεού. Αδειάσαμε και τις γεμίσαμε με πάθη, αδυναμίες, κακίες, φθόνο, μίση, αδικίες, θάνατο. Γιατί συνέβη αυτό; Διότι αποτύχαμε στο να ζούμε με αγάπη. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη αμαρτία μας, τελικά.

Το να μην μπορούμε να αγαπήσουμε, ούτε να αγαπηθούμε, ζώντας την κόλαση μας από τώρα», κατέληξε ο Επίσκοπος μας, καλώντας το πολυπληθές εκκλησίασμα όπως: «Αυτό το πνευματικό ταξίδι μας οδηγήσει στην ειρήνη της καρδιάς και την αναζήτηση της αιώνιας αγάπης που δεν είναι άλλος από τον Χριστό». Ακολούθησε ο ασπασμός της συγνώμης του Επισκόπου με όλο τον Ιερό Κλήρο της Μητροπόλεως οι δε λαϊκοί ασπάστηκαν τα ιερά Λείψανα και υπό του Καθηγουμένου κ. Μακαρίου τους δόθηκε, ως ευλογία, Εικόνα του Οσίου Ευμενίου του νέου και Ι. Παρακλητικός Κανόνας, με την προτροπή όπως «προσεύχονται και επικαλούνται τους μεγάλους αυτούς Αγίους». Τον Εσπερινό τέλεσε ο Παν. Αρχ. κ.Αθανάσιος (Καραχάλιος), Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μ. Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων.