Η Ενορία Πολυρρήνιας βρίσκεται 7 χιλ. νότια της Κισάμου. Είναι ένα ημιορεινό χωριό με πλούσια ιστορία, αφού αναφέρεται στην αρχαιότητα ως μία εκ των ισχυροτέρων περιοχών της Κρήτης καθώς διέθετε δικό της νόμισμα, δικό της στρατό και δικό της λιμάνι. Συνορεύει ανατολικά με το χωριό Καλάθενες, νότια με το Σηρικάρι και δυτικά με τις Λουσακιές. Το όνομα «Πολυρρήνια» σημαίνει τόπος με πολλά ποίμνια. Τα σπίτια του χωριού είναι όλα πετρόκτιστα και το ένα πολύ κοντά με το άλλο, με στενά καλντερίμια μέσα στον οικισμό. Όλοι οι ναοί του χωριού είναι κι αυτοί φτιαγμένοι από πέτρα. Η Πολυρρήνια έχει συνολικά οκτώ εκκλησίες εκ των οποίων οι δύο είναι σπηλαιώδεις ναοί.

Η κοινότητα Πολυρρήνιας αποτελούνταν από τους οικισμούς Κάτω Παλαιοκοκάστρου, Καρφιανών, Γρηγοριανών και Πολυρρήνιας. Λειτουργούσε μονοθέσιο δημοτικό σχολείο το οποίο σήμερα δε λειτουργεί, αφού σχεδόν όλοι οι νέοι έχουν εγκατασταθεί στα αστικά κέντρα και τα λιγοστά παιδιά κατεβαίνουν στα δημοτικά σχολεία του Καστελλίου. Ανεβαίνοντας το δρόμο, για να επισκεφτούμε τα αρχαία τείχη της Πολυρρήνιας βρίσκομε το Ναό των Αγ. εννενήντα εννέα (99) Θεοφόρων Πατέρων των εν Κρήτη Λαμψάντων. Ο ναός είναι κτισμένος δίπλα από τα ερείπια του αρχαίου ιερού της θεάς Άρτεμης. Οι κάτοικοι του χωριού χρησιμοποίησαν τις πέτρες από τον αρχαίο ναό και έκτισαν τον σημερινό ναό το 1894 σε βασιλικό ρυθμό. Οι περισσότερες από τις πέτρες με τις οποίες είναι κτισμένος ο ναός έχουν επάνω τους χαραγμένες επιγραφές με «τάματα» των κατοίκων της εποχής της ειδωλολατρείας στην Κρήτη. Στο ναό υπάρχει και το κοιμητήριο της Πολυρρήνιας. Τα εγκαίνια έγιναν από τον μακαριστό Επίσκοπο Κισάμου και Σελίνου Ευδόκιμο. Στο ναό βρίσκονται και τεμάχια από τα ιερά λείψανα των Αγ. Πατέρων, τα οποία είχε φέρει στο ναό ο ιερομόναχος Γαβριήλ, παλαιότερος εφημέριος της Ενορίας. Ο Ναός εορτάζει στις 7 Οκτωβρίου.

Ανηφορίζοντας το δρόμο για την αρχαία πόλη και τα τείχη της, στη θέση Καρρά είναι κτισμένος ο Ναός του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου (29 Αυγούστου). Κτήτορες του Ναού ήταν ο Άναστασάκης Νικόλαος και η σύζυγος του Καμπουράκη Αργυρώ. Για να φτάσει κάποιος στο εκκλησάκι, πρέπει να προχωρήσει πεζός προς τα Ανατολικά από το Ναό των Αγ. Πατέρων. Εντός του οικισμού του χωριού στην πίσω πλευρά του κοινοτικού γραφείου υπάρχει ο δίκλιτος σπηλαιώδης ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού. Πρόκειται για ένα όμορφο σπήλαιο με λαξευτές βραχώδεις κολώνες στο μέσο του ναού. Το τέμπλο του είναι φτιαγμένο από πέτρα. Αναφέρεται ότι στην αρχαιότητα ήταν οικία ειδωλολατρικής οικογένειας. Όταν ο χριστιανισμός απλώθηκε στην Κρήτη, το σπήλαιο μετετράπη σε χριστιανικό ναό και το ιερό του χρονολογείται στην εποχή που κτίστηκε και ο ναός της Ροτόντας Επισκοπής Κισάμου.

Σε διηγήσεις των γηραιοτέρων του χωριού αναφέρεται ότι κατά την εποχή της τουρκοκρατίας κάποιος Τούρκος κάτοικος χρησιμοποιούσε το σπήλαιο ως στάβλο για τα πρόβατά του. Όταν πήγαινε το πρωί να βγάλει τα ζώα του έβρισκε μία εικόνα της Παναγίας μέσα στο σπήλαιο και κάποια από τα ζώα του νεκρά. Ο Τούρκος πέταγε έξω την εικόνα όμως το επόμενο πρωινό συνέβαινε ξανά το ίδιο γεγονός, η εικόνα επέστρεφε μόνη της στο σπήλαιο. Διηγήθηκε το γεγονός στους κατοίκους και του είπαν ότι εκεί ήταν χριστιανικός ναός και ότι θα έπρεπε να βγάλει τα ζώα του. Ο Τούρκος τότε άφησε το σπήλαιο και οι κάτοικοι ξαναέφτιαξαν την εκκλησία. Η εικόνα της Παναγίας που θαυματουργικά επέστρεφε φυλάσσεται έως σήμερα σε ασφαλές μέρος εκτός του ναού. Η Αγία Τράπεζα στο κλίτος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου δεν έχει εγκαινιαστεί. Στην είσοδο για το Σηρικαριανό φαράγγι είναι κτισμένο ένα μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στον Αγ. Ιωάννη το Θεολόγο (8 Μαΐου). Χρονολογείται στο δέκατο έκτο (16ο) αιώνα. Κτήτορες του ναού ήταν τρία αδέρφια τα οποία είχαν έρθει από την Ανατολή και είχαν εγκατασταθεί στην εκεί περιοχή. Η παράδοση αναφέρει ότι ο καθένας από αυτούς έκτισε ένα ναό αφιερωμένο στον Άγιο του οποίου το όνομα έφερε. (Ο Ιωάννης το ναό του Ιωάννου του Θεολόγου, ο Δημήτρης το ναό του Αγ. Δημητρίου και ο Χρήστος το ναό του Χριστού σε γειτονικά χωριά). Αναφέρεται ότι και οι τρεις ναοί έχουν ίδιο σχήμα και μέγεθος.

Στο ναό του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου τιμάται και η μνήμη του Αγ. Φανουρίου και της Αγ. Χριστίνας. Στην περιοχή των Γρηγοριανών υπάρχει ο ναός του Αγ. Γεωργίου (23 Αυγούστου), κτισμένος το 1896 από τους κατοίκους του οικισμού. Πρόσφατα ο ναός ανακαινίστηκε εσωτερικά και εξωτερικά με δωρεές και προσωπική εργασία των κατοίκων. Στο ναό εορτάζει και η μνήμη του Αποστόλου Φιλίππου. Η Εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη θέση «Σταυρό» (21 Μαΐου) θεμελιώθηκε το 1999 από τον κ. Ανδρέα Γεωργιλαδάκη, κάτοικο Γαλουβά Λουσακιών. Ο ναός πανηγυρίζει την εορτή του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου) και τη μνήμη του Αγίου Αρσενίου του εν Πόρω (18 Αυγούστου). Τα εγκαίνια έγιναν από τον Σεβ. Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου κκ Αμφιλόχιο το έτος 2005. Ο ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (25 Μαρτίου) βρίσκεται στον οικισμό Καρφιανών Πολλυρηνίας. Κτήτοράς του ήταν ο Βασίλειος Κουνελάκης το 1896. Με προσωπική του εργασία και με εράνους κατάφερε να τελειώσει το εκκλησάκι και όταν το τελειώσε τότε μόνο πήγε και κατοίκησε στην περιοχή. Ολοκληρώνοντας την περιήγησή μας στην Ενορία της Πολυρρήνιας αξίζει να αναφέρουμε την ύπαρξη ενός δευτέρου σπηλαιώδους ναού στη θέση «Ξωσπηλια» Πολυρρήνιας, ο οποίος εορτάζει το Γενέθλιον της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου).

 Την ενορία διακόνισαν μεταξύ άλλων και οι ιερείς:

• Αιδεσ. Κων/νος Στραβουδάκης,
• Αιδεσ. Ιωάννης Ψαράκης,
• Αιδεσ. Στυλιανός Πρασάκης,
• Αιδεσ. Στυλιανος Μουλακάκης,
• Αρχιμ. Γαβριήλ Νικηφορίδης,
• Αιδεσ. Δημήτριος Βολικάκης
• και Αιδεσ. Ιωάννης Κακαουνάκης, (τωρινός εφημέριος).