Κατά την πρώτη Θεία Λειτουργία μετά τα εγκαίνια του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού στην επί γης πατρίδα του, το Συρικάρι Κισάμου, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος Πριγκηποννήσων κ.κ. Δημητρίου και συλλειτουργούντων του Σεβ. Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου, του Ποιμενάρχου κ. Αμφιλοχίου και του Θεοφ. Επισκόπου Κλαυδιουπόλεως κ. Ιακώβου, τιμήθηκε η τελευταία εν ζωή ανιψιά του Οσίου Νικηφόρου, σεβαστή γερόντισσα Γιαννούλα Μανδραμπαζάκη.

Κόρη της αδελφής του Οσίου, Μαρίας Νικολακάκη, το γένος Τζανακάκη (το επίθετο του Οσίου). Στην συγκινητική αναφορά του ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος σημείωσε: «Πλήθος τα θαυμαστά- απτά της ολοζώντανης παρουσίας του Οσίου μας σε τούτο τον ευλογημένο και χαριτωμένο, από την αποκαλυπτική παρουσία Του, τόπο. Μείζων πάντων η δημιουργία του ιερού προσκυνήματος Του καθώς ότι έγινε και όπως έγινε είναι καρπός της δικής Του θελήσεως και καθοδηγήσεως. Οικοδεσπότης και Ηγούμενος του ιερού αυτού προσκυνήματος ο Όσιος μας! Απτή η παρουσία Του και δια των κατά σάρκα συγγενών του Οσίου μας καθώς έχουμε την χαρά και ευλογία να βρίσκεται ανάμεσα μας η τελευταία εν ζωή ανιψιά του Οσίου, σεβαστή και ευλαβής γερόντισσα Γιαννούλα Μανδραμπαζάκη, κόρη της αδελφής του Οσίου, Μαρίας Νικολακάκη, το γένος Τζανακάκη.

Η σεβαστή γερόντισσα Γιαννούλα μας έχει διηγηθεί πολλά γεγονότα της παιδικής ζωής του Οσίου Νικηφόρου που είχε ακούσει από την μακαριστή μητέρα της Μαρία, κατά σάρκα αδελφή του Οσίου», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, εκφράζοντας το σέβας του προς την γερόντισσα Γιαννούλα, παρακαλώντας τον Σεβ. Μητροπολίτη Γέροντα Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριο όπως της προσφέρει Εικόνα του Οσίου Νικηφόρου. Ιδιαίτερα συγκινημένος ο Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος προσέφερε την Εικόνα, ασπαζόμενος το χέρι της ευλαβούς γερόντισσας Γιαννούλας, σημειώνοντας: «Στο πρόσωπο της σεβαστής γερόντισσας Γιαννούλας, της τελευταίας εν ζωή ανιψιάς του Οσίου Νικηφόρου, εκφράζουμε την τιμή και την ευλάβεια μας προς τον Όσιο». Οι ιδιαίτερες αυτές στιγμές χαράχτηκαν στις καρδιές όχι μόνο των οικείων της ανιψιάς του Οσίου, αλλά και στο πλήθος των πολλών προσκυνητών που, με μάτια δακρυσμένα και χαρούμενα, βίωναν και την εμπειρία αυτή.