Στην παράδοση της Ορθοδοξίας είναι και οι ιερές αποδημίες στους τόπους που περπάτησε και μίλησε ο Θεός και σ' άλλους χώρους, που σημαδεύτηκαν με πρόσωπα και γεγονότα αγιότητας και θαυματουργίας. Στη Μητρόπολη Κισάμου & Σελίνου τέτοιοι τόποι είναι:

Α) Οι Άγιοι Πατέρες στον Αζωγυρέ Σελίνου. (7 Οκτωβρίου). Κατά την παράδοση έζησαν εδώ οι 98 Άγιοι Πατέρες, που ήλθαν από την Αίγυπτο και κοιμήθηκαν στη Σπηλιά Ζουρέ. Εορτάζονται στις 7 Οκτωβρίου και στην εορτή των έρχεται πλήθος προσκυνητών, όχι μόνο από το Σέλινο αλλά την Κίσαμο και ολόκληρο το Νομό Χανίων. Ένας ευλαβής Ιερομόναχος, ο Γαβριήλ Παπαγρηγοράκης, από το Ροδοβάνι Σελίνου (1875-1930), οργάνωσε καλύτερα το προσκύνημα αυτό. Μάζεψε μερικά λείψανα Ασκητών στο εκκλησάκι των Αγίων Πατέρων, έκτισε γύρω του κελιά για μερικές μοναχές και με την προσωπική του εργασία και των μοναχών, αγόρασε αγρούς και μεγάλη περιουσία, την οποία άφησε με διαθήκη του στο προσκύνημα.

Β) Το Γενέθλιο της Παναγίας στη Μονή Σελίνου. (8 Σεπτεμβρίου) φαίνεται πως παλαιότερα υπήρχε στο χωριό αυτό κάποιο μικρό μοναστήρι, γιατί σώζονται Βυζαντινά Εκκλησάκια με ωραίες τοιχογραφίες, παλιούς τάφους κ.λ.π. Το μοναστήρι αυτό έδωσε το όνομά του στο σημερινό χωριό Μονή.

Γ) Ο Γκιώνας στα Ροδωπού Κισάμου. (29 Αυγούστου, Αποτομή της Τιμίας Κάρας του Αγ. Ιωάννου Προδρόμου). Το Ακρωτήρι Σπάθας, (από το 1983 Ακρωτήρι Ειρήνης), από τα προχριστιανικά χρόνια ήταν θρησκευτικό κέντρο με το ναό της Αρτέμιδας στις σημερινές Μένιες. Αργότερα στα Βυζαντινά χρόνια έγινε ησυχαστήριο με το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, απαρχή του σημερινού Μοναστηριού της Γωνιάς. Στο Ακρωτήρι αυτό προς τη δυτική πλευρά του, υπάρχει το εκκλησάκι του Αγ. Ιωάννου Προδρόμου, που συγκεντρώνει χιλιάδες προσκυνητών κι είναι ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της Κρήτης. Επειδή το εκκλησάκι βρίσκεται σε έρημο τόπο, οι προσκυνητές του έρχονται από την παραμονή και την προπαραμονή ακόμα με ζώα ή με τα πόδια και τα τελευταία χρόνια με αυτοκίνητα ως τον Πόρο. Το ιδιαίτερο στο προσκύνημα αυτό ήταν ότι τα παλαιότερα χρόνια βαφτίζονταν πολλά παιδιά (80-100) και όλα ήταν τασιμάρικα.
Επειδή το εκκλησάκι ήταν μικρό, η βάφτιση του κάθε παιδιού χωριστά ήταν δύσκολο πράγμα και γι' αυτό κτίστηκε έξω από τη νότια αυλή, σε πέτρινη εξέδρα μαρμάρινο Βαπτιστήριο. Εκεί βαφτίζονται σήμερα τα παιδιά ανά εξάδες ή δωδεκάδες με 6 ή 12 Ιερείς. Στην ίδια εξέδρα τελείται η νυκτερινή Λειτουργία, που αρχίζει στις 2 μετά τα μεσάνυχτα και τελειώνει τα χαράματα της ημέρας, οπότε και φεύγουν οι προσκυνητές. Εντυπωσιακή είναι η πορεία (άνοδος και κάθοδος), που γίνεται για όσους θέλουν σήμερα να πάνε με τα πόδια από τον Πόρο ως το εκκλησάκι.

Δ) Άγιος Φώτιος στην Ακτή Μεσογείων. (12 Αυγούστου). Στην Ακτή Μεσογείων εκεί που τελειώνει η Δυτική Κρήτη, μέσα σε μια σπηλιά λειτουργείται το εκκλησάκι των Αγίων Μαρτύρων Φωτίου και Ανικήτου (12 Αυγούστου). Στην είσοδο της σπηλιάς, πάνω στο ανώφλι η χρονολογία (1010) χίλια δέκα, δείχνει πως το μικρό αυτό εκκλησάκι κτίστηκε από τον Κρητικό Άγιο Κυρ Ιωάννη, που έζησε στον 11ο αιώνα.

Ε) Άγιος Ευτύχιος Τσισκιανά Σελίνου. (24 Αυγούστου). Μεγάλο προσκύνημα έγινε επίσης τα τελευταία χρόνια ο Άγιος Ευτύχιος Τσισκιανών Σελίνου, που συγκεντρώνει πολλούς προσκυνητές. Στην πανήγυρη του Αγίου (24 Αυγούστου), τελούνται πολλές βαπτίσεις παιδιών και το όνομα που δίδεται σ' αυτά είναι Ευτύχιος και Ευτυχία.