ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ
Αριθμ. Πρωτ. 1.504/Φ.5.1 Εν Κισάμω, τη 7η Ιουλίου 2014
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
(3/2014)
Προς
Τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες
και τον ευσεβή και φιλόθεο λαό
των Επαρχιών Κισάμου και Σελίνου
«Πεποικιλμένη τη θεία δόξη, η ιερά και ευκλεής, Παρθένε, μνήμη σου, πάντας συνηγάγετο προς ευφροσύνην τους πιστούς…».
(Στολισμένη με τη θεία δόξα η ιερή και παινεμένη, Παρθένε, μνήμη σου, σύναξε όλους τους πιστούς, για να γιορτάσουν με χαρά)
(Καταβασία Εορτής)
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Φως, χαρά και ελπίδα η σημερινή μεγάλη ημέρα και εορτή της Εκκλησίας μας. Παναγία: Η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των πικραμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων, η μάνα των ορφανεμένων. «Καταφυγή», «Σκέπη του κόσμου», «Γοργοεπήκοος», «Γρηγορούσα», «Οξεία αντίληψις», «Ελεούσα», «Οδηγήτρια», «Παρηγορίτισσα» και χίλια άλλα ονόματα, που δεν βγήκανε έτσι απλά από τα στόματα, αλλά από τις καρδιές που πιστεύανε και που πονούσανε, όπως πολύ χαρακτηριστικά σημειώνει ο Φώτης Κόντογλου.
Στην λάμψη αυτού του ασύγκριτου φωτός της εορτής, στις αυγουστιάτικες αυτές ημέρες, έτσι Την νιώθουμε κι έτσι Την χρειαζόμαστε. Δεομένη στον Υιό Της υπέρ ημών. Ανύστακτη Ικέτιδα και Πρέσβειρα για τις ανθρώπινες ανάγκες και δυσκολίες μας στον θρόνο του Παιδιού Της. Γι’ αυτό και βρίσκεται στα χείλη κάθε ανθρώπου, κάθε στιγμή που νιώθει να κινδυνεύει. Παναγία μου! θα φωνάξει. Καί η επίκλησή μας αυτή είναι η πιο αδιάψευστη απόδειξη της πίστεως ότι παραστέκει δίπλα μας.
Αλήθεια, αδελφοί μου, πόσο έχουμε συνειδητοποιήσει πως ζούμε σ’ ένα κόσμο που ενώ αγωνιζόμαστε για πρόοδο και καλύτερη ποιότητα ζωής, ενώ προσπαθούμε, με κόπους και μόχθους, να βελτιώσουμε το βιοτικό επίπεδό μας, σχεδόν αδιαφορούμε για την βαθύτερη πνευματική καλλιέργεια και ουσιαστική μεταμόρφωση της ψυχής μας; Πως δημιουργήσαμε έναν κόσμο ταραγμένο, ρευστό και ανάλγητο; Έναν κόσμο ο οποίος πιστεύει μόνον στον εαυτό του; Έναν κόσμο που δεν χαμήλωσαν και λιγόστεψαν μόνον τα έσοδα, οι απολαβές μας και το κατά κεφαλήν εισόδημά μας, αλλά χαμήλωσαν και κόντυναν το ήθος και η αξιοπρέπεια, οι αξίες, τα ιδανικά και τα πιστεύω μας; Πως ενώ ο τόπος μας ματώνει από τον πόνο των ανέργων, των αδικημένων, των θυμάτων βίας, ανασφάλειας, αβεβαιότητας και εκμετάλλευσης, που μάταια προσπαθούν να στεγνώσουν τα δάκρυά τους μπροστά στα αλύτρωτα αδιέξοδά τους, ο ωχαδελφισμός και ο εφησυχασμός φουντώνει καθώς κάποιοι «βολεμένοι» συνεχίζουν, με κομπασμό και αλαζονεία, να αναζητούν υποκριτικά το “τι” και το “ποιός” φταίει σκεπάζοντας προκλητικά τις πωρωμένες συνειδήσεις τους;
«Σ’ όλους τους δρόμους που πορεύονται οι άνθρωποι σε τούτον τον κόσμο δεν βρίσκουνε σε κανένα την ειρήνη, ως που να σιμώσουμε στην ελπίδα του Θεού. Μα αλλοίμονο οι πιο πολλοί άνθρωποι είναι “οι μη έχοντες ελπίδα”, όπως λέγει ο Παύλος. Όποιος δεν έχει την πίστη μέσα στην καρδιά του, τι ελπίδα μπορεί νάχει; Όπου ν’ ακουμπήσει όλα είναι σάπια», θα μας πεί ο άγιος Ισσάκ ο αναχωρητής.
Ιδού, αδελφοί μου, γιατί η Παναγία μας μπορεί να γίνει η χαρά και η ελπίδα και της δικής μας ζωής και πορείας. Καθώς Εκείνη είναι που μας διδάσκει τον τρόπο και τον δρόμο με τον οποίο μπορούμε να πετύχομε ποιοτική αναβάθμιση στην ζωή μας. Εκείνη είναι που μπορεί να ξαναφέρει το ξεχασμένο χαμόγελο στα χείλη μας, την σιγουριά και την χαρά στη ζωή μας. Εκείνη είναι που δεν σώζει μόνον την νεολαία μας, όπως ψάλουμε στο Δοξαστικό της εορτής του Εσπερινού, αλλά με τις πρεσβείες Της σώζει, λυτρώνει και ελευθερώνει τον κάθε άνθρωπο και τον κόσμο όλο! Αρκεί να Της το ζητήσομε. Αρκεί να Την εμπιστευτούμε! Σιγουριά και εμπιστοσύνη λοιπόν στην γλυκιά μας Παναγία, που έχει την δύναμη να μας στηρίξει στα επώδυνα και στα δυσκολα του βίου μας και να χαρεί στα όμορφα και ευχάριστα της ζωής μας. Σιγουριά και εμπιστοσύνη πως μέσα από την «εύλαλη» σιωπή Της δίδει απάντηση και λύση σε κάθε παρακλητικό μας αίτημα, όταν αυτό είναι για το συμφέρον της ψυχής μας. Γιά τούτο ας σύρομε, με βήμα γοργό, τα κουρασμένα μας βήματα για να προσευχηθούμε, κλίνοντας γόνυ ενώπιον της Ιεράς Εικόνας Της και της Σεπτής μορφής Της. Ας προσευχηθούμε και ας παρακαλέσομε με την βεβαιότητα ότι την απογοήτευση των καιρών και των πολλών την διαγράφει η πεποίθησή μας ότι τα καλύτερα θα έρθουν. Ότι ο Χριστός και η Παναγία μας δεν εγκατέλειψαν την όμορφη Πατρίδα μας και τον πιστό λαό της. Σε πείσμα των «φωταδιστών» και μαστροχαλαστών των καιρών μας, που απεργάζονται μια Ελλάδα, την «νέα» Ελλάδα, όπως την αποκαλούν, χωρίς πίστη στον Χριστό και ελπίδα στην Παναγία μας, ας υψώνομε χείρες ικέτιδες και ας φωνάζομε: Παναγία μου! Την πάσαν ελπίδα μας εις σε ανατίθημι!
Καλή Παναγία αδελφοί μου! Καλή δύναμη και πολλές υπομονές στις δυσκολίες και τους καύσωνες των καιρών και των ημερών μας!
Μετ’ ευχών και πολλής της εν Κυρίω αγάπης,
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ
† Ο Κισάμου & Σελίνου
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ