Προσκεκλημένος του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Φόρουμ Δημοσίας Υγείας και Κοινωνικής Ιατρικής, Καθηγητή κ. Χ. Χατζηχριστοδούλου ως και του υπεύθυνου διοργάνωσης Κρήτης του Φόρουμ, Επίκουρου Καθηγητή Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Διευθυντή Κλινικής Ιατρικής Εργασίας Πα.Γ.Ν.Η., κ.Ε. Συμβουλάκη, ο Επίσκοπος μας έλαβε μέρος στην τελετή έναρξη του εν λόγω Επιστημονικού Συνεδρίου, απευθύνοντας χαιρετισμό.
Το Επιστημονικό αυτό Συνέδριο, το οποίο πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο του Ηρακλείου και συμμετείχαν κορυφαίοι επιστήμονες της Ιατρικής επιστήμης απ΄ όλη την Ελλάδα, είχε ως κεντρικό θέμα: «Η πρόληψη και διαχείριση των χρόνιων νοσημάτων στη μετά COVID-19 εποχή». Ο Επίσκοπος μας ευχαρίστησε τους διοργανωτές «δια την τιμητική πρόσκληση», σημειώνοντας στον σύντομο χαιρετισμό του: « Η ζωή σας καλείται να είναι και να γίνει μια σπουδή στην καλλιέργεια του εαυτού σας, μια μελέτη το όλου ανθρώπου της ιατρικής επιστήμης. Ο ιατρός γνωρίζει τα όρια και τις δυνατότητες του.
Γνωρίζει καλώς πως η αθανασία της ψυχής είναι υπόθεσις της πίστις και όχι της ιατρικής τέχνης. …. Υπήρξε η αίσθηση, ιδιαίτερα την περίοδο της λοιμικής νόσου του κορονοϊού, ως μη όφειλε πιστεύουμε, αντιπαλότητας ανάμεσα στην ιατρική και την πίστη. Υπήρξαν φωνές και ακουστηκαν γνώμες, θέσεις και απόψεις, ένθεν-κακείθεν, οι οποίες μάλλον σύγχυση και ταραχή προκάλεσαν και όχι λύση και ανάπαυση. Στη σύγχυση, τον πανικό, το σοκ που υπέστη η ανθρωπότητα στο σύνολο της και, εις ότι αφορά τα καθ΄ ημάς, ένας λαός αρκούντος ένθεος και θρησκευόμενος, θα έπρεπε, νομίζουμε, να βρεθούν οι ισορροπίες εκείνες διαφύλαξης της σωματικής του υγείας, χωρίς όμως να αγνοηθεί η εσωτερική, πνευματική ανάγκη κοινωνίας του με τον Θεό. Θα μου επιτρέψετε ένα σχόλιο.
Όσο λάθος είναι ο ιατρός να εκφέρει γνώμη και να αποφαίνεται για το Μυστήριο της Εκκλησίας και του Χριστού, καθώς αυτό ανήκει στον χώρο του υπέρ-λογου και όχι του παράλογου όπως, ειρωνικώ τω τρόπω, τινές διατείνονται, όσο λοιπόν λάθος και άτοπο είναι αυτό, τόσο λάθος και επικίνδυνο είναι εμείς οι λοιποί, οι μη ειδικοί, να αποφαινόμεθα επί ιατρικών θεμάτων και πραγμάτων και να αυτοπροσιοριζόμεθα ως «κήνσορες» της ιατρικής», ανέφερε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας, ευχαριστώντας την ιατρική κοινότητα «για την αγάπη και την θυσία προς τον πάσχοντα άνθρωπο» ως και δια το «δυσβάσταχτο βάρος που, με πείσμα, πίστη, επιμονή, υπομονή και καρτερικότητα σήκωσε κατά την περίοδο της πανδημίας», ευχόμενος «Ο Θεός να ευλογεί τά έργα, τα χέρια και τις διαγνώσεις».
