Χιλιάδες προσκυνητών κατέκλυσαν το ιερό προσκύνημα του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου και Βαπτιστού στην έρημο του Γκιώνα, η οποία ευρίσκεται στο ακρωτήρι της ειρήνης, γνωστό ως ακρωτήρι Σπάθα. Μετόχι του 18ου αιώνος της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Οδηγητρίας Γωνιάς που διακονείται από την Ενορία Ροδωπού. Παρά το δύσβατο της περιοχής και την δυσκολία πρόσβασης χιλιάδες πιστοί από την ευρύτερη περιοχή του Νομού Χανίων και όχι μόνο, κατέκλυσαν το ιερό αυτό προσκύνημα, πολλοί εκ των οποίων διήνυσαν απόσταση πολλών χιλιομέτρων δύσβατου και κακοτράχαλου δρόμου πεζοπορώντας και μάλιστα ξυπόλυτοι, καθώς υπάρχει η ευλαβής συνήθεια πολλοί, κυρίως νέοι άνθρωποι, να «τάσσονται» εις τον Άγιο και να προσέρχονται, κυρίως την παραμονή της εορτής, άνευ υποδημάτων.
Επίσης εις την εορτή του Αγίου έχουν καθιερωθεί, από πολλών ετών, οι ομαδικές βαπτίσεις. Γονείς επικαλούνται την βοήθεια του Αγίου και «τάσσουν» τα παιδιά τους κατά την παραμονή της εορτής να τα εναποθέσουν ενώπιον της Ιεράς και Θαυματουργού Εικόνος του και ο πρώτος που θα τα σηκώσει να γίνεται και ο ανάδοχος. Του Πανηγυρικού Εσπερινού χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ταπεινός προσκυνητής μαζί με πάντας υμάς, τις χιλιάδες του λαού του Θεού, καταθέτω προσευχές, ικεσίες και παρακλήσεις, ενώπιον της Ιεράς και Θαυματουργού Εικόνος του «πανάγιου Ιωάννη», όπως αποκαλεί η υμνολογία της Εκκλησίας μας, τον Τίμιο Πρόδρομο και Βαπτιστή Ιωάννη.
Προκαλεί ρίγη συγκινήσεως και σκιρτήματα πνευματικής χαράς και αγαλλιάσεως η συμμετοχή πάντων υμών εις την σημερινή εορτή, κυρίως η προσέλευση εκατοντάδων αδελφών μας, νέων ανθρώπων του τόπου και της περιοχής, οι οποίοι μη φειδόμενοι κόπου και ταλαιπωρίας διανύουν ανυπόδητοι μέσα από τα κακοτράχαλα βουνά όλα αυτά τα χιλιόμετρα δια να προσκυνήσουν τον «πανάγιο Ιωάννη». Ιδού η δύναμη της πίστης του λαού μας, ιδού η ελπίδα και παρηγορία μας στους άφωτους χρόνους και καιρούς μας, ιδού η δύναμη και απαντοχή μας, ιδού όμως και η απάντηση στους Ηρώδηδες και Ηρωδιάδες των καιρών μας οι οποίοι θέλουν, ζητούν και μηχανεύονται «επί πίνακι» την γενεσιουργό και ανακαινιστή δύναμη της ψυχής και της υπάρξεως μας, δηλαδή την πίστη μας στον Θεό της Αποκαλύψεως και της Ζωής», κατέληξε ο Επίσκοπος μας καλώντας όπως διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού και παραδώσουμε στις επερχόμενες γενναίες τον «πολύτιμο μαργαρίτη» της πίστεως και ευσεβείας μας.