ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ
Αριθμ. Πρωτ. 1.785/Φ.5.1 Εν Κισάμω τη 15η Δεκεμβρίου 2010
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 7/2010
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Προς
Τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες
και τον φιλόθεο λαό των Επαρχιών Κισάμου και Σελίνου
«Επεσκέψατο ημάς, εξ ύψους ο Σωτήρ ημών
ανατολή ανατολών και οι εν σκότει και σκια εύρομεν την αλήθειαν
και γαρ εκ της Παρθένου ετέχθη ο Κύριος».
Αγαπητοί μου φίλοι και αδελφοί, ευλογημένα τέκνα των Επαρχιών μας Κισάμου & Σελίνου.
Έφτασαν και πάλι τα Χριστούγεννα. Το μέγα μυστήριο της Ενσαρκώσεως, της αποκαλύψεως του Υιού και Λόγου του Θεού, λαμβάνει χώρα μυστικά, απλά, δίχως φωταψίες και ανθρώπινες τυμπανοκρουσίες, που ανήκουν στην σφαίρα της ματαιοδοξίας των ανθρώπων. Κοντά στην άλογη φύση, σ ἕνα ταπεινό σπήλαιο γεννιέται ο Θεός, γίνεται άνθρωπος, για να συνυπογράψει με την γέννησή Του την σωτηρία του ανθρώπου. Μεγάλη, ανύποτη η χαρά της Θείας Γέννας, πανευφρόσυνο και παγχαρμόσυνο το άγγελμα της ελεύσεως του Σωτήρος Χριστού. Σήμερα ο άκτιστος Θεός από αγάπη, ελεύθερα, λαμβάνει σάρκα, «ενηνθρώπησε, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν», όπως σημειώνει ο Μ. Αθανάσιος. Σήμερα η «πεπτωκυία» ανθρώπινη φύση και μαζί της σύνολη η κτίση πανηγυρίζει την απαρχή της σωτηρίας, της απελευθερώσεώς της από τα δεσμά της αβύσσου και του θανάτου. «Τα σύμπαντα σήμερον χαράς πληρούνται Χριστού τεχθέντος εκ της Παρθένου».
Πώς όμως αντιλαμβάνεται, πώς βιώνει, ο σύγχρονος κόσμος, ο σημερινός άνθρωπος το μέγα αυτό μυστήριο της Γέννας του Θεανθρώπου; Σε μία εποχή που τα καταναλωτικά αγαθά προσλαμβάνουν στη συνείδηση των ανθρώπων την θέση βασικών αξιών και λειτουργούν ως σύμβολα κοινωνικής αυτοπροβολής και καταξίωσης. Σε μία εποχή που οι άνθρωποι καλούνται να ικανοποιήσουν ανάγκες που δεν τις ορίζουν οι ίδιοι, καθ’ ότι είναι πλασματικές και αποσκοπούν πρωτίστως στην εξυπηρέτηση του κέρδους. Σε μία εποχή, τέλος, που η οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια την υποβόσκουσα, βαθειά, πολυμέτωπη κρίση που μαστίζει ανελέητα τον τόπο και τις κοινωνίες μας. Σε αυτή την εποχή πόση χαρά, ειρήνη, ελπίδα μπορεί να δώσει η έλευση του Θείου Βρέφους;
Κι όμως αδελφοί μου… «Χριστός γεννάται, δοξάσατε». Ο Χριστός γεννάται και θα συνεχίσει να γεννιέται κάθε χρόνο. Δεν Τον εμποδίζει καμμιά οικονομική κρίση και καμμιά επιτήρηση, ώστε να έρχεται συνέχεια και να ανάβει την φλόγα της χαράς, της ελπίδας και της αλήθειας στον κόσμο. Όσο κι αν οι συγκυρίες των καιρών έχουν τραυματίσει βάρβαρα και βάναυσα την χαρά, κάνοντας πολλές φορές τον βίο των ανθρώπων αβίωτο, «επεσκέψατο ημάς, εξ ύψους ο Σωτήρ ημών». Ο Σωτήρας και λυτρωτής του κόσμου, ήλθε, έρχεται και παραμένει ανάμεσά μας, διαλύοντας κάθε σκοτάδι και κάθε αιχμαλωσία.
Ας κρατήσομε αναμμένη την ελπίδα στις καρδιές μας και ας μην αφήσομε καμμία κρίση να εξορίσει τον Θεό από την ζωή μας. Ας νοιώσουμε την ανάγκη του διπλανού μας ως δική μας ανάγκη, κάνοντας βίωμα την θυσία προς τον άλλο, τον οποιονδήποτε άλλο: τον ανήμπορο, τον μετανάστη, τον ασθενή, τον εμπερίστατο, τον κοινωνικά αποκλεισμένο, αυτόν που θα μπορούσε να είναι Εκείνος, με άλλα ρούχα, με άλλη μορφή, με άλλο χρώμα.
Κι αν η κρίση των καιρών μας κράτησε τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια σβηστά, ας γίνει μία ευκαιρία για όλους μας να γιορτάσομε, τις μεγάλες αυτές ημέρες της Χριστιανοσύνης, με αναμμένα τα λαμπιόνια της ψυχής μας. Σε μία τέτοια φάτνη αναμφίβολα θα θελήσει να γεννηθεί ο Χριστός.
Ευφρόσυνα και ευλογημένα Χριστούγεννα, αδελφοί μου, υγιεινό, μεστό ουρανίων χαρίτων και δωρεών το επί θύραις νέον έτος 2011.
Μετ’ ευχών και πολλής της εν Κυρίω Τεχθέντι αγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Κισάμου & Σελίνου
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ