Ξεπέρασαν, σύμφωνα με τους αρμοδίους, τις δύο χιλιάδες οι προσκυνητές απ΄ όλη την Κρήτη που κατέφθασαν στο σπήλαιο του Αγίου Ιωάννου του Ερημίτου, στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου, δια να συμμετέχουν στην Νυκτερινή Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, η οποία τελείται εντός του σπηλαίου, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμφιλοχίου. Τα πλήθη των προσκυνητών, οργανωμένα με λεωφορεία και ιδιωτικά αυτοκίνητα, πλημμύρισαν το σπήλαιο και ζέσταναν, με τις προσευχές τους, την μεγάλη και ιερή αυτή νύχτα των Χριστουγέννων. Η κατανυκτική ατμόσφαιρα του σπηλαίου, το οποίο είναι κατάλληλα διαμορφωμένο και φροντισμένο, συμβάλλει στο να μεταφερθεί, νοητά, ο προσκυνητής στο ιερό σπήλαιο της Βηθλεέμ.
Ο Επίσκοπος μας, με λόγους θερμούς και εόρτιους, καλωσόρισε τα πλήθη των προσκυνητών, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Χριστούγεννα, ἡμέρα καί ἑορτή χαρᾶς καί εὐφροσύνης, ἐλπίδας καί φωτός, μά κυρίως ἡμέρα καί ἑορτή ἀγάπης. Μιᾶς ἀγάπης πού ὑπερβαίνει τήν λογική τοῦ ἀνθρώπου, πού διαλύει τά σύννεφα τῆς μοναξιᾶς, πού φωτίζει τά σκοτάδια τῆς ὕπαρξης, πού ἐλευθερώνει τόν ἀνθρωπο· μιᾶς ἀγάπης πού νικᾶ τόν θάνατο καί σώζει τόν κόσμο. Καθώς, τί ἄλλο εἶναι ἡ Ἐνανθρώπιση τοῦ Χριστοῦ ἀπό τό μέγα θαῦμα καί μυστήριο τῆς Σαρκωμένης ἀγάπης; Ἐξῆλθε, ἐξέρχεται ἀπό τόν ἑαυτό Του ὁ Χριστός, βγαίνει ἀπό τόν ἑαυτό Του, σέ μιά κίνηση ἀγάπης, γιά νά συναντήσει τόν ἄνθρωπο.
Τό ἐρώτημα πού τίθεται, ἀδελφοί μου, εἶναι ἄν καί πόσο βιώνω στή ζωή μου τά Χριστούγεννα ὡς μία διαρκή παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ὡς μία ἐμπειρία, ἕνα γεγονός ἐσχατολογικῆς προοπτικῆς. Πόσο, δηλαδή, ἀφήνω τόν Θεό νά εἰσέλθει στήν ζωή καί τήν ἱστορία μου καί πόσο νιώθω τήν ἀνάγκη τῆς δικῆς μου πορείας – κίνησης, τῆς ἐξόδου ἀπό τόν ἑαυτό μου, γιά νά συναντηθῶ μαζί Του; Ἤ μήπως ἡ ἀγωνιώδης μέριμνα τοῦ βίου, ἡ ρουτίνα τῆς καθημερινότητας, τά πάθη καί οἱ ἀδυναμίες μας, ὁ σκεπτικισμός καί ὁ ὀρθολογισμός μας, ἡ ὑπερηφάνεια καί ἡ αὐτάρκεια, πού νομίζει ὅτι ὅλα τά ἐξηγεῖ καί τά κατορθώνει, μήπως ὅλα αὐτά, ὡς καί ἄλλα πολλά, ὀρθώνουν ἐμπόδια στήν ψυχή καί τεῖχος ὑψηλό, πού δέν ἀφήνει, δέν ἐπιτρέπει τήν πορεία μας πρός τό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ καί τήν συνάντησή μας μέ τό «Παιδίον νέον»; Μέ τόν Σαρκωθέντα Χριστό;
Λέγεται καί εἶναι ἀλήθεια, πώς ἡ πιό ἄγονη ἔρημος εἶναι ἡ καρδιά τοῦ κλεισμένου στόν ἑαυτό του ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος, σύμφωνα μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο, δέν ὑπάρχει ὡς ἄνθρωπος. «Ἐάν εἰδῶ πᾶσαν τήν γνῶσιν, ἀγάπην δέ μή ἔχω, οὐδέν εἰμί» (Α΄ Κορ. 13, 2-3)», ευχόμενος: «Εὐφρόσυνα, εὐλογημένα Χριστούγεννα. Γεμάτα φῶς, χαρά, εἰρήνη, δύναμη, ἀγάπη, γεμάτα Χριστό καί εὐλογία». Ο ακούραστος Εφημέριος της Ενορίας Σπηλιάς-Μαραθοκεφάλας, Αιδ. Πρωτ. π. Ιωάννης Στυλιανουδάκης και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, τους οποίους ιδιαίτερα μνημόνευσε και ευχαρίστησε ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Αμφιλόχιος, φρόντισαν όπως προσφερθούν σε όλους τους προσκυνητές τα καθιερωμένα Χριστόψωμα.