ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ
ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ. 1.91/Φ.5.1 Εν Κισάμω τη 3η Απριλίου 2017
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΑΣΧΑ
(2/2017)
«Αδελφοί μου, όταν λέμε “Αληθώς Ανέστη” επιλέγουμε τρόπο ζωής. Επιλέγουμε να μην κατέβουμε απ’ τον σταυρό ακόμα κι ἄν μπορούμε να το κάνουμε. Επιλέγουμε να συγχωρήσουμε αυτούς που μας ενέπαιξαν, αυτούς που αντί για νερό μας έδωσαν όξος…
Αδελφοί μου, όταν λέμε “Αληθώς Ανέστη” επιλέγουμε τον Χριστό! Να συνταφούμε και να συνδοξασθούμε μαζί Του. Να αφήσουμε πίσω αντί άλλης περιουσίας άγια λείψανα! Η των απάντων Ζωή! Οι τάφοι κενοί! Τα σύμπαντα γεμάτα Θεό»!
(Μαρία Μουρζά, «Αντίδωρο»)
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Στη σταυρωμένη ανθρωπότητα του 21ου αιώνα, που διαρκώς βουλιάζει μέσα στο τέλμα μιας προόδου που δίνει την αίσθηση και το άρωμα της δυσοσμίας και ακοσμίας, όπου η αλλοίωση και ο θάνατος – σωματικός και πνευματικός- προσμετρούν τα θύματά τους, ενώ ο κόσμος επιζητά τη διάβαση εκείνη που θα του χαρίσει την υπέρβαση της ύπαρξής του από το κενό και το σκότος που την περιβάλλει, η Εκκλησία μας έρχεται και πάλι να εξαγγείλει το Ευαγγέλιο της Ανάστασης του Χριστού· να διαμηνύσει εις τον απανταχού της γης άνθρωπο, ότι «αποκεκύλισται ο λίθος, ο μέγας σφόδρα», που τον κρατά δέσμιο εις το μνήμα των παθών, της απαισιοδοξίας, της κοσμικής τυραννίας, του Άδη. Και γευόμαστε, βιώνοντας την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία αλλά και κάθε Θεία Λειτουργία, την μετάληψη του Φωτός, την μετάληψη του Χριστού, ζώντας την χαρά στο πρόσωπο του αδελφού μας και περιμένοντας την στιγμή εκείνη που ο Αναστημένος Χριστός θα μας αρπάξει στην Ουράνια βασιλεία Του, περνώντας με το Πάσχα εκ του θανάτου στην χαρά της άλλης βιοτής, της αιώνιας, της Αναστάσιμης, της μοναδικά ελεύθερης.
Αλήθεια, πόσοι από μας βιώνουμε και κατανοούμε την Ανάσταση ως το μεγαλύτερο γεγονός της Ιστορίας; Πόσοι από μας πιστεύουμε ότι η Ανάσταση του Χριστού σημαίνει θέωση και ανάσταση της ανθρώπινης φύσης και ελπίδα της θέωσης και ανάστασης της δικής μας υπόστασης; Ότι Ανάσταση σημαίνει νίκη του ανθρώπου απέναντι σε όλες αυτές τις ιδεολογίες που τον αποκόπτουν από την παράδοση του παρελθόντος του και από την αισιοδοξία για το μέλλον του; Ότι χωρίς ελευθερία και αλήθεια δεν υπάρχει ευτυχία;
Είναι γεγονός ότι το παιχνίδι με τις μάσκες στο οποίο καταφεύγουμε ενίοτε έχει να κάνει με το φόβο μας απέναντι στο μεγαλύτερο δώρο του Δημιουργού μας, την ελευθερία. Οχυρωθήκαμε πίσω από την αποκαλούμενη οικονομική κρίση, λησμονώντας ότι υπάρχει μία άλλη κρίση, η πνευματική, η οποία είναι πολύ πιο αποπνικτική και επικίνδυνη, καρπός δικής μας επιλογής, και σε αρκετές περιπτώσεις δεν αντέχουμε ούτε την θέα Σταυρού, για τούτο και ζητούμε μανιασμένα την αποκαθήλωσή Του, όχι γιατί μας θυμίζει την ανθρώπινη κακία, αλλά γιατί αποδεικνύει την Ανάσταση του Κυρίου μας.
Κάποιοι δεν αντέχουν την μεγάλη αυτή αλήθεια της Ανάστασης και, εγκλωβισμένοι στις ιδεοληψίες των, δεν δίστασαν να χλευάσουν και να ειρωνευτούν κορυφαίους επιστήμονες, αναστηλωτές και συντηρητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, οι οποίοι μετά από αιώνες άνοιξαν για πρώτη φορά τον Πανάγιο Τάφο και μετακίνησαν την μαρμάρινη πλάκα που σκέπαζε το τάφο του Ιησού, στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα, όταν δήλωναν: «Βιώνουμε μοναδική εμπειρία. Αυτό που μας συγκλονίζει όλους είναι ότι ο Τάφος του Ιησού είναι ένας ζωντανός τάφος. Εκπέμπει το μήνυμα της Ανάστασης και της ελπίδας κι είναι εκείνο που μας επηρέασε και μπορέσαμε να δουλέψουμε».
Μήνυμα Ανάστασης και ελπίδας, αδελφοί, έχει ανάγκη και ο σύγχρονος κόσμος και άνθρωπος και όλοι εμείς, που παραπαίουμε σε σκοτεινά μονοπάτια και ατραπούς. Μήνυμα Ανάστασης και ελπίδας, έχουν ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, τα νιάτα μας, που εγκλωβισμένα σε κόσμους αισθήσεων και παραισθήσεων, μάταια ψάχνουν να βρουν τον δρόμο για την Ιθάκη των. Μήνυμα Ανάστασης και ελπίδας, έχουν ανάγκη οι εκατοντάδες – χιλιάδες εμπερίστατοι και αναγκεμένοι αδελφοί μας, οι εγγύς και οι μακράν, που απεγνωσμένα αναζητούν μια όαση στην ερημιά του αδηφάγου πολιτισμού μας.
Για τούτο, αυτή την περίλαμπρη νύχτα της Αναστάσεως, ας ανοίξουμε διάπλατα τις καρδιές μας να πλημυρίσουν από το Ανέσπερο Φως, προσκομίζοντας μύρα αγάπης και αναμέλποντες:
Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!
Μετ’ ευχών και πολλής της εν Κυρίω Αναστάντι αγάπης,
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ
† Ο Κισάμου & Σελίνου
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ