ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ
Αριθμ. Πρωτ. 1.40/Φ.5.1 Εν Κισάμω τη 26η Ιανουαρίου 2012
ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(1/2012)
Προς
Τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες
και τον φιλόθεο λαό των Επαρχιών Κισάμου και Σελίνου
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Επικοινωνώ με την αγάπη σας θέλοντας εν πρώτοις να ευχηθώ εις όλους και όλες σας, τους ευλογημένους και αγαπημένους φίλους και αδελφούς των Επαρχιών μας, της Κισάμου και του Σελίνου, καλή δύναμη και καλές υπομονές στις δυσκολίες των καιρών μας. Είναι γεγονός ότι ο τόπος, η κοινωνία, η πατρίδα μας, όλοι ανεξαιρέτως βιώνομε πρωτόγνωρες καταστάσεις και εμπειρίες. Δυσκόλεψε η ζωή μας, ανατράπηκε η καθημερινότητά μας, τσακίστηκαν τα όνειρα και οι προσδοκίες μας. Ο βίος μας τείνει να γίνει αβίωτος. Κατανοούμε απόλυτα τις δυσκολίες, τις ζούμε, συμμεριζόμεθα και μοιραζόμεθα τις αγωνίες και τους πόνους σας, συνοδοιπορούμε μαζί σας.
Σ αυτούς τους δύσκολους καιρούς και ώρες χρειάζεται, περισσότερο από ποτέ, να μην εξαντλούμε και αναλώνομε την ικμάδα και διάθεσή μας σε καταγγελτικές κραυγές και συμπεριφορές, δικαιολογημένες ίσως κατά περίπτωση, αλλά αναλογιζόμενοι το μερίδιο της δικής μας ευθύνης να βελτιώνομε τον εαυτό μας, να μοιραζόμαστε τα όποια αγαθά με τον συνάνθρωπό μας, αυτόν της διπλανής πόρτας που μέχρι χθες ίσως μας άφηνε αδιάφορους, να υιοθετήσομε δηλ. και να αφουγκραστούμε την Ευαγγελική παραγγελία και εντολή της αγάπης, η οποία «ου ζητεί τα εαυτής». Αλληλεγγύη, λέξη ξεχασμένη και παρεξηγημένη, μπήκε και πάλι στο λεξιλόγιό μας. Όσο, αδελφοί μου, μάθομε να ανοιγόμεθα από το «εγώ» στο «εμείς», όσο μοιραζόμεθα τα λίγα η τα πολλά, όσο κάνομε τις υπερβάσεις μας, όσο συνειδητοποιούμε ότι ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος, μόνο όταν ο καθένας μας αγωνιστεί να βελτιώσει τον εαυτό του, όταν αλλάξει τις συνήθειες και λανθασμένες νοοτροπίες του χθες που συνέβαλαν στο σημερινό τραγικό αδιέξοδο, τόσο ο τόπος, η κοινωνία μας, όλοι μας θα επανα-ανακαλύψομε την ομορφιά της απλότητας, την χάρη της αυθεντικότητας, την αξία και το νόημα της ζωής. Ας βάλομε λοιπόν ο καθένας το δικό του λιθαράκι για να ανατείλλει και πάλι η ελπίδα, να έρθει η άνοιξη στην βαρυχυμωνιά της ζωής μας, να ανθίσει το χαμόγελο, η αισιοδοξία, η πίστη. Το οφείλομε στους εαυτούς μας, μα κυρίως στα παιδιά μας.
Επικοινωνώ επίσης με την αγάπη σας και για ένα άλλο λόγο. Το τελευταίο διάστημα στην ευρύτερη περιοχή μας κινούνται οργανωμένα κλιμάκια – ομάδες Πεντηκοστιανών. Οι ομάδες αυτές, αποκρύπτοντας την ταυτότητά τους, προσπαθούν να προσηλυτίσουν ανυποψίαστους Χριστιανούς μας, μοιράζοντας βιβλία της Καινής Διαθήκης, έντυπο υλικό και καλώντας τους πιστούς μας να μετέχουν στις συναντήσεις που πραγματοποιούν σε συγκεκριμένο χώρο. Δηλώνουν επίσης ότι δεν ανήκουν στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αποκρύπτουν όμως ότι δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αλλά ότι ανήκουν στην λεγόμενη «Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής», η οποία ιδρύθηκε μόλις το 1965 από τον ιατρό και «ποιμένα» της συνάθροισης των Πεντηκοστιανών στην Αθήνα, Λεωνίδα Φέγγο. Η αίρεση του Πεντηκοστιανισμού, ξεκίνησε ως αντίδραση προς τον Προτεσταντισμό και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Αμερική και την Βρετανία μεταξύ των ετών 1904 και 1910.
Μερικές, από τις πολλές κακοδοξίες των Πεντηκοστιανών, είναι οι εξής:
1ον. Απορρίπτουν την ύπαρξη και καταπολεμούν λυσσαλέα το έργο και την αποστολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αποκαλώντας την «Βαβυλώνα» και «Πόρνη»,
2ον. Αρνούνται την πίστη στην Αγία Τριάδα,
3ον. Απορρίπτουν τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας,
4ον. Αρνούνται την Θεοτόκο Μαρία, την Παναγία μας,
5ον. Αρνούνται και απορρίπτουν τους Αγίους της Εκκλησίας μας,
6ον. Αποδοκιμάζουν τις Ιερές Εικόνες και χαρακτηρίζουν την τιμή τους ως ειδωλολατρεία,
7ον. Απορρίπτουν και αρνούνται το σύμβολο του Τιμίου Σταυρού,
8ον. Απορρίπτουν ασεβώς τα μνημόσυνα υπέρ των κεκοιμημένων,
7ον. Δεν αποδέχονται την Ιερά Εκκλησιαστική Παράδοση τόσων αιώνων,
9ον. Θεωρούν εσφαλμένως ότι μόνον εκείνοι, λόγω των δήθεν «πνευματικών τους χαρισμάτων», ερμηνεύουν θεόπνευστα την Αγ. Γραφή,
10ον. Πιστεύουν, πλανεμένα, όπως και οι Ιεχωβάδες, στην ψευδώς λεγόμενη «χιλιετή βασιλεία του Χριστού»,
11ον. Διδάσκουν «την αρπαγή της εκκλησίας»,
12ον. Υβρίζουν το πρόσωπο του Χριστού με την διδασκαλία ότι δήθεν είχε και άλλα σαρκικά αδέλφια, ως και άλλα πολλά.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Με όσα εν συντομία σημειώσαμε για τις πλανεμένες διδασκαλίες των Πεντηκοστιανών γίνεται, πιστεύομε, φανερό ότι ο μόνος ασφαλής δρόμος και τρόπος αντιμετώπισής των ως και των πάσης φύσεως αιρετικών είναι η δική μας συνειδητή, βιωματική και υγιής σχέση με την Αγία μας Εκκλησία. Όσο πιο βιωματική και ουσιαστική είναι η σχέση αυτή, τόσο καλύτερα προφυλασσόμεθα από τους όποιους «προβατόσχημους λύκους», οι οποίοι έχουν ως στόχο και αποστολή να μας εγκλωβίσουν στα δίχτυα της πλάνης και των κακοδοξιών τους. Δεν φανατιζόμεθα, δεν εκτρεπόμεθα σε αποδοκιμασίες η βίαιες αντιδράσεις εναντίων όλων αυτών, αγαπάμε τα πρόσωπα, τον άνθρωπο, καταδικάζομε όμως και αρνούμεθα την πλάνη, την αίρεση, την κακοδοξία. Χρειάζεται όμως να στερεωθούμε περισσότερο στην πίστη του Χριστού και των Πατέρων της Εκκλησίας μας. Να μετέχομε ενεργά στην ζωή της Εκκλησίας, στην Θεία Λατρεία, στα Ιερά Μυστήρια, με κορυφαία τα Μυστήρια της Ιεράς Εξομολογήσεως και της Θείας Κοινωνίας. Να μελετούμε τον λόγο του Θεού και τα κείμενα των Αγίων Πατέρων όχι από οπουδήποτε αλλά από τα εγκεκριμένα κείμενα από την Εκκλησία μας. «Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε», παραγγέλλει ο Απόστολος Παύλος. (Α’ Κορ. 16,13).
Στους σημερινούς δύστηνους και χαλεπούς καιρούς η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας καλεί τα παιδιά Της σε πνευματική αφύπνιση, επαγρύπνιση και εγρήγορση, υπενθυμίζοντας σε όλους μας την προτροπή και πάλι του Αποστόλου Παύλου: «αδελφοί, στήκετε, και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου, είτε δι επιστολής ημών», (Β Θεσ. 2,15).
Ευχόμενος πλουσιοπάροχη την ευλογία, την χάρη και το έλεος του Αγίου Θεού μας στην ζωή, τις ευλογημένες οικογένειές σας και τα έργα των χειρών σας και ζητώντας την προσευχή σας όπως ο Επίσκοπός σας «ορθοτομεί τον λόγον της αληθείας», διατελώ.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Κισάμου & Σελίνου
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ