ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ
Αριθμ. Πρωτ. 1.255/Φ.5.1 Εν Κισάμω, τη 8η Απριλίου 2014
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΑΣΧΑ
(2/2014)
Προς
Τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες
και τον ευσεβή και φιλόθεο λαό
των Επαρχιών Κισάμου και Σελίνου
«Αν είσαι Σίμων Κυρηναίος, σήκωσε τον σταυρό και ακολούθησέ Τoν… Κι αν είσαι Ιωσήφ ο από Αρθιμαθαίας ζήτησε το σώμα απ’ το σταυρωτή… Κι αν είσαι Νικόδημος, ο νυκτερινός θεοσεβής, ενταφίασέ Τον με τα μύρα. Κι αν είσαι κάποια Μαρία η η άλλη Μαρία η η Σαλώμη, η η Ιωάννα δάκρυσε πρωί-πρωί. Δες πρώτη την πέτρα σηκωμένη, ίσως δε και τους αγγέλους κι Αυτόν τον Ίδιο τον Ιησού. Πες κάτι, άκουσε τη φωνή…. Καθιέρωσε την Ανάσταση. Βοήθησε την Εύα, που ’πέσε πρώτη, και πρώτη αξιώθηκε να χαιρετήσει το Χριστό και να το ανακοινώσει στους μαθητές. Γίνε Πέτρος η Ιωάννης… Κι αν σαν Θωμάς χωρισθείς απ’ τους συγκεντρωμένους μαθητές, στους οποίους εμφανίζεται ο Χριστός, όταν Τον δεις μην απιστήσεις. Κι αν απιστήσεις, πίστεψε σ’ αυτούς που στο λένε. Κι αν ούτε και σ’ αυτούς πιστέψεις, δείξε εμπιστοσύνη στα σημάδια των καρφιών.»
(Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, Λόγος ΜΕ εἰς το Πάσχα).
Με τους εγκωμιαστικούς αυτούς λόγους αναφέρεται, αγαπητοί μου αδελφοί, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, στο κοσμοσωτήριο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Γεγονός και μυστήριο μέγα, όπου η Εκκλησία μας και πάλι λαμπροφορεμένη και λουσμένη από το Ανέσπερο Φως καλεί όλους μας να εορτάσομε, να πανηγυρίσομε, να χαρούμε και να γευθούμε. «Αύτη η κλητή και αγία ημέρα. Εορτών εορτή και πανήγυρις εστί πανηγύρεων». «Πάσχα καινόν, άγιον, Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον, Πάσχα Χριστός ο Λυτρωτής, Πάσχα άμωμον, Πάσχα μέγα…».
Πάσχα! ημέρα χαράς και ευφροσύνης. Εύλογο γεννάται το ερώτημα: Πο-σο, αληθινά, ο σύγχρονος κόσμος και άνθρωπος χαίρεται και γεύεται το αιώνιο αυτό πανηγύρι της χαράς και της ζωής;
Σ ἕναν κόσμο που στενάζει «εν τη σκοτία» και βαδίζει «εν χώρα και σκια θανάτου», πόσο το Ανέσπερο Φως γίνεται πηγή ζωής και αιτία χαράς; Σ ἕναν κόσμο πνιγμένο στα οικονομικά, κοινωνικά, μα κυρίως ηθικά του αδιέξοδα και διλήμματα που δημιούργησε η εγωπάθεια, τα στυγνά συμφέροντα και η καταναλωτική πλεονεξία όλων μας, πόση αγαλλίαση και ευφροσύνη μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος, καθώς και ο ίδιος είναι βάρβαρα και βάναυσα στρατευμένος και εγκλωβισμένος στα πάσης φύσεως ιδεολογικά στρατόπεδα χωρίς πνευματική ελευθερία; Φυλακισμένος στο άγχος της καθημερινότητας, των κοινωνικών αναστατώσεων, του φόβου, της ανασφάλειας, της απειλής της καταστροφής της λεκάνης της Μεσογείου από την πλεονεξία, την μωρία και την αδηφαγία των ισχυρών της γης, οι οποίοι στο βωμό των συμφερόντων τους βάλθηκαν να την μετατρέψουν σε υποδοχέα χημικών αποβλήτων, πόσο μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος την ομορφιά και την χάρη από το υπερκόσμιο αυτό πανηγύρι της αιωνίου χαράς και ζωής;
Σ’ έναν κόσμο, τέλος, όπου εκατομμύρια ανέργων, πεινασμένων, αγανακτισμένων και προσφύγων απεγνωσμένα τριγυρνούν στους δρόμους της ζωής ζητώντας λίγη ελπίδα και φως, ποιός μπορεί να απαντήσει στο γιατί και το πως;
Κι όμως, αδελφοί μου…. Ακόμα κι έτσι εάν έχουν τα πράγματα, «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω, θάνατον πατήσας…». Η Ανάσταση του Χριστού νικά κάθε εμπόδιο και αυτόν ακόμη το θάνατο. Έλαβε χώρα πριν 2000 και πλέον χρόνια για να δώσει την δυνατότητα στον άνθρωπο να πολιτεύεται ελεύθερος από τις φοβίες του, τις ανασφάλειές του, τις πάσης φύσεως αθλιότητες, δουλείες και εξαρτήσεις του. Το γεγονός της Ανατάσεως του Χριστού, χωρίς να αγνοεί τον ταραγμένο κόσμο όλων των αιώνων, βοηθά τον άνθρωπο να αγωνιστεί με θάρρος και ελπίδα για να γευτεί στον καθημερινό βίο του, έστω και μερικώς, την πραγματικότητα του καινού ουρανού και της καινής γης, την οποία προσδοκά στον μέλλοντα αιώνα, να επιτελέσει το πέρασμά του από τα πρόσκαιρα και φθαρτά εις το Πάσχα της Βασιλείας και της αιωνιότητας. Να διαλύσει τις αμφιβολίες του, να χαρεί χαρά αναφαίρετη και να αναστήσει την ομορφιά και το κάλλος που χάρισε απ’ αρχής ο Θεός εις τον άνθρωπο και που χαρίζει σε όλους μας και πάλι ο Χριστός με την νίκη Του κατά του θανάτου, με την κατάλυση και κατάργηση του άδη.
Και τούτο συμβαίνει, γιατί το γένος των Ορθοδόξων που είναι ποτισμένο με το πανακήρατο και ζωοποιό Αίμα του Θεού του· δεν τρέφει απλά φρούδες ελπίδες και προσδοκίες, αλλά τρέφεται με την βεβαιότητα ότι μπορεί να ξεπεράσει τις όποιες κρίσεις και δοκιμασίες, τις κάθε μορφής τυραννίες, αφού ο μεγαλύτερος εχθρός του, ο θάνατος, έχει καταλυθεί δια της Αναστάσεως του Σωτήρος.
Πίστη και εμπιστοσύνη, λοιπόν, αδελφοί μου, στον Αναστημένο Χριστό μας. Πως δεν μας αφήνει μόνους, και εγκαταλελειμμένους. Πως δεν μας αφήνει απερριμμένους εις τον λάκκο των παθών, των λαθών και των πτώσεών μας. Πιστη και εμπιστοσύνη, πως είναι μαζί μας «πάσας τας ημέρας της ζωής μας». Πιστη και εμπιστοσύνη, πως η δική Του Ανάσταση μπορεί να σημάνει, εάν το θελήσομε, και την απαρχή της προσωπικής, της κοινωνικής και της Εθνικής μας ανάτασης και ανάστασης. Πίστη και εμπιστοσύνη πως ο άνθρωπος πλάστηκε για να ζει αιωνίως και να τέρπεται με την Θεία Κοινωνία και θέα της αρρήτου δόξας του Αναστημένου Χριστού. Πίστη και εμπιστοσύνη πως μέσα στην απιστία και την απαξίωση των καιρών υπάρχει ο αναλλοίωτος Χριστός που καταδέχεται να ψηλαφάται στους τύπους των ήλων και την λογχευμένη πλευρά Του, για να διαλύει το σκότος και την λήθη που μας περιβάλλουν. «Αύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Κύριος αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή…».
Χριστός Ανέστη! αδελφοί μου.
Η Αναστάσιμη χαρά και ευφροσύνη να βασιλεύει στους Γολγοθάδες της ζωής και την καθημερινότητα του βίου μας, για να αναφωνούμε καθημερινά με πίστη και ελπίδα, Αληθώς, Ανέστη ο Κύριος!
Μετ’ ευχών και πολλής της εν Κυρίω Αναστάντι αγάπης,
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ
† Ο Κισάμου & Σελίνου
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ