Skip to content Skip to footer

Εγκύκλιος Μ. Τεσσαρακοστής 1/2018

 ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ

ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ. 1.65/Φ.5.1                                                      Εν Κισάμω τη 1η Φεβρουαρίου 2017

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Μ. ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
(1/2018)

Πρός
Τόν Ιερό Κλήρο, τίς Μοναστικές Αδελφότητες
καί τόν φιλόθεο λαό τών Επαρχιών Κισάμου καί Σελίνου

«Έφθασε καιρός, η των πνευματικών αγώνων αρχή,
η πάνοπλος εγκράτεια, η των Αγγέλων ευπρέπεια,
η προς Θεόν παρρησία…»
 (Δοξαστικόν Αίνων Κυριακής της Τυρινής)

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Είναι αλήθεια ότι η ομορφιά της περιόδου που ανοίγεται ενώπιόν μας, το πέλαγος των πνευματικών αγώνων της Μεγάλης Σαρακοστής, μοιάζει να μην συγκινεί και να μην αγγίζει τους πολλούς. Κατά γενική ομολογία βρισκόμαστε σε μια δύσκολη εποχή. Εποχή, που οι ποικίλες δυσκολίες των καιρών μας οδήγησαν σε εσωτερικές αναταραχές, καθώς φαίνεται ότι μας έχουν ξεβολέψει από την ευμάρεια που είχαμε συνηθίσει και οδηγηθήκαμε σε ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον μας. Η καλοπέραση, οι εύκολες λύσεις των τελευταίων χρόνων μας έκαναν να πιστέψουμε πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη μόνο από υλικές απολαβές και πως όταν στερηθεί αυτές τις υλικές απολαύσεις της ζωής τότε δυσκολεύεται να αναπροσδιορίσει την ύπαρξή του στον κόσμο. Έτσι κυριάρχησε το άγχος στη ζωή μας, χάσαμε τον προσανατολισμό μας και οδηγηθήκαμε σε πνευματική χρεοκοπία. Δαπανήσαμε και δαπανούμε, καταναλώνουμε καθημερινά, το «είναι» μας, το πρόσωπό μας, την μοναδική περιουσία που μας ανήκει και μάλιστα σε χώρα «μακρά και ξένη», μακριά από την αγάπη του Θεού, αλλά και μακριά από τον άνθρωπο, τον άλλο, όπου «ουδείς εδίδου αυτώ». Ο κόσμος μας μοιάζει να έχει χάσει την υπερχονική διάσταση της ελπίδας και επιμένει σε ένα υποχρεωτικό μηδενισμό της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ζωή που επιλέξαμε θυμίζει την εικόνα του Τριωδίου, όπου ο Αδάμ «εκάθισεν απέναντι του Παραδείσου, και την ιδίαν γύμνωσιν θρηνών ωδύρετο…».

Η Μεγάλη Σαρακοστή, λοιπόν, έρχεται και πάλι στην ζωή μας, ως ευκαιρία αναζήτησης νοήματος ζωής. Ως πρόσκληση και πρόκληση. Στην σχιζοφρένεια της υπερκατανάλωσης και της αυτοειδωλοποίησης του ανθρώπου αντιπαραθέτει τον ασκητισμό της. Σε ένα κόσμο που χόρτασε… «πολιτισμό», υποκρισία και ψέμα, αντιπαραθέτει το μήνυμα της αγάπης, της ελπίδας, της ζωής, της συμπόρευσης, της μετάνοιας, της καταλλαγής. Έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι ο Θεός δεν προσεγγίζεται λογικά και ότι σκοπός της ζωής μας δεν είναι η αναζήτηση, αλλά η συνάντηση με τον Θεό. Ότι ο Θεός είναι τόσο αληθινός που σκοντάφτουμε πάνω Του. Ο άνθρωπος «στέκεται ή πέφτει ενώπιον του Θεού», θα μας πεί ο Απόστολος Παύλος (Ρωμ. 14,4). «…Οι άνθρωποι αναζητούν τον Θεό και ο Θεός τους ανθρώπους», θα συμπληρώσει ο Αγ. Νικόλαος Επίσκοπος Βελιμίροβιτς. Ότι χωρίς μεγάλους πειρασμούς δεν δίδονται μεγάλα χαρίσματα, (Αγ. Ισαάκ ο Σύρος). Ότι το ίδιον θέλημα και η επιθυμία κλείνει την καρδιά και χωρίς καρδιά δεν ανεχόμαστε τον άλλο, αλλά και δεν μπορούμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε αληθινά. Ότι η ολοκλήρωση του ανθρώπου γίνεται μόνο με το ξεπέρασμα του «εγώ», της κληρονομιάς μας, δηλαδή, από τον προπάτορα Αδάμ «διά της αγάπης». Και, τέλος, ότι η αγάπη χρειάζεται καρδιά.

Η Μεγάλη Σαρακοστή έρχεται, μέσα από το ασκητικό και λιτό της πνεύμα, την κατάνυξη των ύμνων και ιερών Ακολουθιών, τη νηστεία των τροφών και των λογισμών, την εγκράτεια της γλώσσης και της επιθυμίας, την μετάνοια των λογισμών και την εξομολόγηση των παθών, να μας βγάλει από την πεζότητα, από την ευμάρεια, την υπερβολή, την κατανάλωση, την μιζέρια της καλοπέρασης. Έρχεται να μας ελαφρώσει από το περίσσιο βάρος των πολλών, να σπάσει τις αλυσίδες και τα δεσμά, να μας ελευθερώσει και να μας ανεβάσει με καθαρή καρδιά προς τον Ουρανό.

Αν, λοιπόν, η πνευματική ζωή είναι μια καθημερινή περιπέτεια για την κατάκτηση της αρετής και της αγιότητας, η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αποτελεί μια υψηλή κορυφή, που όλους μας σαγηνεύει. Ας αγωνιστούμε, λοιπόν, αδελφοί μου, να την βιώσουμε με γνησιότητα, γνωρίζοντας πως όλα όσα η Εκκλησία, με αγάπη και αφειδώλευτα μας προσφέρει, (τη λατρεία, τη νηστεία, τη μετάνοια, την εξομολόγηση), αποτελούν μέσα για την επίτευξη ενός μεγάλου σκοπού. Κι ας βοηθήσουμε τα παιδιά μας, τους νέους μας, την οικογένειά μας, τους ανθρώπους που αγαπούμε και νοιαζόμαστε και τον κόσμον όλο να μας ακολουθήσουν στο ταξίδι αυτό. Ένα ταξίδι που μεταμορφώνει τον εσωτερικό μας κόσμο και ομορφαίνει την ζωή μας. Έχουμε πολλά να ωφεληθούμε όλοι μας.

Καλό αγώνα! Καλή και ευλογημένη, νικηφόρα πορεία προς την Βασιλεία του Θεού, η Οποία «εντός ημών εστί».

Μετ’ ευχών και πολλής της εν Κυρίω αγάπης,

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ
† Ο Κισάμου & Σελίνου
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ