Με αισθήματα βαθειάς οδύνης και της κατ΄ άνθρωπον λύπης, που είναι απότοκος του αιφνιδίου θανάτου του εκλεκτού Κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως μας και σε όλους αγαπητού μας Πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Βουτσαδάκη, αλλά και με την βεβαία ελπίδα της Αναστάσεως, προπέμψαμε στην αιωνιότητα τον αγαπημένο μας αδελφό π. Νικόλαο. Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ.Αμφιλόχιος συμπαραστατούμενος υπό πλειάδος Κληρικών εκ της Ιεράς Μητροπόλεως μας, υποδέχθηκε το σκήνωμα του εις την οικία του, Ροδωπού Κισάμου, όπου και τέλεσε Τρισάγιο, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του, συλλυπούμενος την ευλογημένη του οικογένεια. Καθ΄ όλη την διάρκεια της νύκτας Κληρικοί της Ι. Μητροπόλεως μας ανέγνωσαν το Ιερό Ευαγγέλιο, εναλλασσόμενοι ανά ώρα, έως την πρωία όπου και το σκήνωμα του π. Νικολάου μεταφέρθηκε στον Ι. Ναό Αγίου Γεωργίου, Ροδωπού, όπου ο Επίσκοπος μας τέλεσε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και Τρισάγιο. Ακολούθησε ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου έως την ώρα της εξοδίου Ακολουθίας, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίου, καθώς ο μακαριστός π. Νικόλαος διαδέχθηκε το 1974 τον τότε Εφημέριο Καληδονίας, σημερινό Σεβ. Μητρ. Λάμπης κ. Ειρηναίο, στην Ενορία Καληδονίας Κισάμου. Ο Επίσκοπος μας, συγκινημένος από τον άωρο θάνατο του π. Νικολάου, ομίλησε, με λόγους καρδιακούς, αναφερόμενος στην αποστολή του ιερέως εις τον κόσμο ως και την προσφορά του αοιδίμου π. Νικολάου. «Ως Λειτουργός του Υψίστου τον διέκρινε η απλότητα, η πίστη, η εργατικότητά και η αγάπη του προς την Εκκλησία. Είχε αυξημένη πίστη, ευσέβεια και διάθεση διακονίας του λαού του Θεού. Μια καρδιά πλημμυρισμένη από αγνά συναισθήματα και βιώματα χριστιανικά και άγιες εμπειρίες. Προπάντων, μια καρδιά γεμάτη με τη Χάρη του Θεού, που «τὰ ἀσθενῆ θεραπεύει καὶ τὰ ἐλλείποντα ἀναπληροί». Ευγενής, άκακος, αμνησίκακος, αφιλοχρήματος, φιλότιμος, πράος, μειλίχιος, ευλαβής, άριστος, ακούραστος και ιεροπρεπής λειτουργός του Ιεροῦ Θυσιαστηρίου. Αγαπήθηκε από τους ανθρώπους που διακόνησε, στην Καλυδονία, το Μελισσουριό, την Καμάρα, το Βένι, το Κουμούλι, τα Αφράτα ως και όπου αλλού η Εκκλησία τον κάλεσε, γιατί ο ίδιος αγάπησε πολύ τους Ενορίτες του. Γιατί τους θεωρούσε παιδιά του, προέκταση της οικογένειας του. Έκανε το καλό και το ξεχνούσε. Του έφτανε που το γνωρίζει ο Κύριος», ανέφερε μεταξύ άλλων, ευχαριστώντας τον δια «τα καλά και αγαθά της πολυτίμου διακονίας και προσφοράς του». Εκ μέρους της Ενορίας Καληδονίας, όπου διακόνησε επί 5 δεκαετίες, ομίλησε Ενορίτης ο οποίος εξέφρασε τον σέβας, την βαθιά ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες όλων των «πνευματικών παιδιών της απορφανισμένης Ενορίας», ως ανέφερε. Διαβάστηκαν ψηφίσματα από τον Σύνδεσμο αποφοίτων της Εκκλησιαστικής Σχολής Αγίας Τριάδος, της οποίας υπήρξε απόφοιτος ως και από τον Ιερό Σύνδεσμο Κληρικών της Ι.Μητροπόλεως μας. Στην εξόδιο Ακολουθία μετείχαν Ιερείς, παλαιοί συμμαθητές και γνώριμοι του μακαριστού π. Νικολάου, απ΄ όλη την Κρήτη. Από Λασίθι, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά, σύσσωμος ο Ιερός Κλήρος της Ιεράς Μητροπόλεως μας. Ακολούθησε η ταφή στο κοιμητήριο της Ενορίας Ροδωπού. Συγκινητική η συμμετοχή εκατοντάδων προσώπων, απ΄ όλη την Κίσαμο και ευρύτερα, οι οποίοι προσήλθαν τόσο στην οικία του π. Νικολάου καθ΄ όλη την διάρκεια της νύχτας, όσο και εις την Θεία Λειτουργία ως και στην εξόδιο Ακολουθία, πολλοί δε εξ΄ αυτών ακολούθησαν την νεκρική πομπή έως το κοιμητήριο· πρόσωπα που, με δάκρυα στα μάτια, φιλούσαν το χέρι του μακαριστού π.Νικολάου, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη και ευχαριστία τους και ζητώντας την ευχή του.
