Αριθμ. Πρωτ.741
Σεπτόν Πατριαρχικόν Γράμμα
τω Σεβ. Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου κ. Ειρηναίω,
επί τη αποχωρήσει αυτού εκ της ενεργού υπηρεσίας.
Ιερώτατε Μητροπολίτα Κισάμου και Σελίνου, υπέρτιμε και έξαρχε Εσπερίας Κρήτης, εν Αγίω Πνεύματι αγαπητέ αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Ειρηναίε, χάρις είη τη υμετέρα Ιερότητι και ειρήνη παρά Θεού.
«Άνθρωπε του Θεού, και πιστέ θεράπον, και οικονόμε των του Θεού μυστηρίων, και άνερ επιθυμιών των του Πνεύματος• ούτω γαρ η Γραφή καλεί τούς διαβεβηκότας και υψηλούς, και υπεράνω των ορωμένων. Και τις αν πάσας απαριθμοίμην τας προσηγορίας, όσας η αρετή σοι πεποίηκεν, άλλη τις άλλην οικειούσά τε και προσάγουσα;».
Δια των λόγων τούτων του εν Αγίοις προκατόχου της ημετέρας Μετριότητος Γρηγορίου του Θεολόγου θέλομεν προοιμιακώς να χαιρετίσωμεν την υμετέραν πολύσοφον Ιερότητα, τοσούτον συγκινήσασαν την Εκκλησίαν δια της προσφάτου αποφάσεως να αποχωρήση οικειοθελώς της ενεργού ποιμαντορίας της θεόθεν κληρωθείσης αυτή θεοσώστου Επαρχίας Κισάμου και Σελίνου.
Η τοιαύτη ενέργεια υμών μεγάλως εδίδαξεν ημάς τούς νεωτέρους εν τω Αμπελώνι του Κυρίου εργάτας και εβοήθησε να ανανεώσωμεν την προσωπικήν κλήσιν διακονίας εν Αυτώ, εν πνεύματι συνεχούς μεν πλην σιωπηράς εκδαπανήσεως υπέρ των εμπεπιστευμένων ημίν ψυχών.
Ο Κυριος της ζωής σας ηξίωσε να υπερβήτε κατά πολύ το προφητανακτοδαβιτικόν όριον του επιγείου βίου και δη εν πλήρει υγιεία και καθαρότητι πνεύματος, εις τρόπον ώστε να είσθε ο πρύτανις των εν Κρήτη αδελφών συνιεραρχών και ζων θησαυροφυλάκιον εκκλησιαστικής εμπειρίας και πλουσιοκάρπου δημιουργικότητος.
Η επισκοπική διακονία της υμετέρας Ιερότητος εδόξασε την Εκκλησίαν Κρήτης, αλλά και την Ιεράν Μητρόπολιν Γερμανίας, ένθα ο Κυριος μετεφύτευσεν αυτήν, τα κρείττω προορώμενος και δια ταύτην την εκλογάδα του καθ’ ημάς σεπτού Οικουμενικού Θρόνου.
Και πάλιν υποκλέπτοντες τον Θεολόγον Ιεράρχην λέγομεν περί της υμετέρας Ιερότητος «τύπον εαυτόν, ώσπερ ανδριάντα πνευματικόν, εις κάλλος απεξεσμένον πάσης αρίστης πράξεως προέθου. Διο, τις αν των σων καλών η το πλήθος εξαριθμήσαιτο, η τα πλείω παραδραμείν εθέλων, μη χαλεπώς εύροι το παρετέον;».
Ιερώτατε αδελφέ, η επί μίαν ολόκληρον τεσσαρακονταοκταετίαν επισκοπική διακονία υμών εις το στερέωμα της συγχρόνου Ορθοδοξίας αφήκε φωτεινοτάτην τροχιάν, τα δε πολυάριθμα έργα της ευστρόφου και πρωτοτυπούσης διανοίας υμών ανύψωσαν το κύρος της υμετέρας Επαρχίας και την κατέστησαν πασίγνωστον ανά τα πέρατα της Χριστιανικής Οικουμένης.
Αλλά νόμος φυσικός είναι, ότι παν το έχον αρχήν έχει και τέλος. Και υμείς σοφώς προορώμενος απέρχεσθε εκ του Θρόνου της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, ου μην γε και των καρδιών του ευτυχεστάτου και λίαν αγαπήσαντος υμάς θεοφιλούς ποιμνίου αλλά και πάντων των απειροπληθών φίλων της υμετέρας Ιερότητος, διότι μόνον φίλους εγνωρίζετε να δημιουργήτε.
Η Μητηρ Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία δια της ημετέρας Μετριότητος εκφράζει τη υμετέρα Ιερότητι την άκραν ευαρέσκειαν αυτής και τας διαπύρους ευχάς, όπως ο Μεγας Αρχιερεύς ανταποδώση εκατονταπλασίως τούς κόπους των χειρών σας εν ημέρα κρίσεως και κατατάξη την χριστοφλεγή ψυχήν σας μετά των εν Αγίοις Ιεραρχών της Εκκλησίας, ην παιδιόθεν ηγαπήσατε, δια βίου διηκονήσατε και υπερβαλλόντως τιμήσας εδοξάσατε.
Ιερώτατε και άγιε αδελφέ, ζήτε εν έτεσιν εισέτι πολλοίς και υγιαίνων εστέ τύπος και υπογραμμός ημίν τοις περιλειπομένοις και ποιμεναρχούσιν εν τη θαλάσση του πολυταράχου βίου συνιεράρχαις. Αφήκατε χρυσήν διαθήκην ορθοδόξου αρχιερατείας και είσθε άξιος της παραδεισίου χαράς.
Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι λίαν φιλαδέλφως την υμετέραν θεοφιλεστάτην Ιερότητα εν Κυρίω, επικαλούμεθα επ’ αυτήν την χάριν και το άπειρον έλεος του Θεού.
βε’ Αυγούστου ια’
Αγαπητός εν Χριστώ αδελφός
+ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος