

Στην ιδιαίτερα επιμελημένη ομιλία του ο ομιλητής αναφέρθηκε στην ιστορική εξέλιξη της Θείας Λειτουργίας και τις ισχύουσες Τυπικές Διατάξεις αυτής. Μίλησε για την αγιότητα βίου που χρειάζεται να χαρακτηρίζει τους λειτουργούς, τους οποίους χαρακτήρισε «καταγώγια του Αγίου Πνεύματος», τον φόβο, αλλά και την αγάπη προς τον Θεό, την Ποιμαντική μέριμνα που οφείλει να χαρακτηρίζει την Κληρική διακονία, αλλά και την απουσία της ευχαριστιακής ποιμαντικής, την διαφορά λειτουργών από Ποιμένων ως και την κατάλληλη προετοιμασία που οφείλει να κάνει ο Κληρικός πριν την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Ακολούθησε συζήτηση επί του θέματος και την Σύναξη έκλεισε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας, ο οποίος μαζί με τις ευχές του για τις επερχόμενες εορτές του Αγίου Δωδεκαημέρου σημείωσε: «Είναι καιρός, αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και ανάμεσα μας να αναζητήσομε τα αληθινά αίτια της ακαταστασίας που ζούμε και βιώνομε. Ο καθένας από εμάς ας κάνει την δική του αυτοκριτική, ας προσέξει την προσωπική του ζωή, η οποία πολλές φορές είναι προκλητική και σκανδαλώδης. Ας επανα-ανακαλύψομε το χάρισμα μας, το οποίο ίσως έχομε ξεχάσει. Ας προσευχόμαστε αδιάλειπτα, ας παρηγορούμε τον λαό του Θεού, ας κηρύξομε μετάνοια και ας μετανοούμε οι ίδιοι για τα ατοπήματα μας, στηρίζοντας τους ανθρώπους μας στις δοκιμασίες τους και εμπνέοντας τους νέους στα υπαρξιακά τους αδιέξοδα, ασκώντας την φιλανθρωπία με Ευαγγελική διαγωγή…».