Ἀγαπητοί μας, αξιωθήκαμε καί φέτος νά ἑορτάσουμε τό Ἅγιο Δωδεκαήμερο, τό ὁποῖο ὁλοκληρώνεται σήμερα μέ τήν ἑορτή τῶν Θεοφανείων. Ἡ ἁγία ἡμέρα τῶν Φώτων ἔχει κύριο σημεῖο της τή Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ. Στό μυστήριο αὐτό φανερώθηκε ἡ Ἁγία Τριάδα καί μάλιστα τό δεύτερο Πανάγιο Πρόσωπό Της, ὁ Ἰησοῦς, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, μόλις ἀνέβηκε ἀπό τά νερά τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ, ὅπως ἀναφέρει τό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο: «…ἀνεώχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί…», (Ματθ. 3,16), δηλαδή «…ἀνοίχτηκαν χάριν αὐτοῦ οἱ οὐρανοί…» καί παρακάτω ἀναφέρει: «…καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα…», (Ματθ. 3,17), δηλαδή, «…καί ἰδού ἀκούσθηκε ἀπό τούς οὐρανούς φωνή πού ἔλεγε· αὐτός εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπημένος στόν ὁποῖο εὐδόκησα…».
Ἡ ἑορτή τῶν Φώτων εἶναι ἕνα ἐξαιρετικό γεγονός Θεοφάνειας, γιά τό ὁποῖο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν ἔστειλε τή γνωστή Ἐπιστολή του στόν Τίτο, Πρῶτο Ἐπίσκοπο τῆς Κρήτης, μέσα σ᾽ αὐτή συμπεριέλαβε τήν ἑξῆς χαρακτηριστική φράση: «…Ἐπεφάνη ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις…», (Τίτ. 2,11), δηλαδή, «…φανερώθηκε ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, σωτήρια γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους…».
Ὁ Χριστός, «…ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ…», (Ἰωάν. 1,29), ὅπως τόν ἀποκάλεσε ὁ Βαπτιστής Ἰωάννης, κατερχόμενος στό νερό δέν ἁγίασε μόνο τόν ἄνθρωπο μέ τά θεῖα γεγονότα πού τελεσιουργήθηκαν στόν Ἰορδάνη, ἀλλά καί τή φύση τῶν ὑδάτων, καθώς καί ὅλη τήν κτίση.
Ἡ βίωση τοῦ ἀσύλληπτου μυστηρίου τῆς Θεοφάνειας συνεχίζεται ἐπί αἰῶνες νά ἀποκαλύπτεται συνεχῶς ἐντός τῆς ἁγιάζουσας Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας. Αὐτή, ἡ Ὀρδόδοξη Ἐκκλησία μας, διακρατεῖ ἀνόθευτα τά Δόγματα τῆς Πίστεώς μας, ἔτσι ὅπως τά ἔζησαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, Μάρτυρες, Ὁμολογητές, οἱ Ἅγιοι Της, οἱ ὁποῖοι καί στίς ἡμέρες μας γίνονται ἀψευδεῖς μάρτυρες καί προφῆτες τῆς χάρης τῆς Θεοφάνειας, ὅπως π.χ. οἱ νέοι Ὅσιοι Πορφύριος, Παΐσιος, καί Ἰάκωβος. Ποτέ δέν θά παύσει ἡ Ἐκκλησία μέσα στό διάβα τῆς ἱστορίας καί παρά τίς περιπέτειες τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, νά εἶναι ὁ ποταμός πού ρέει ἔλεος καί χάρη, νά διηγεῖται τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, νά ψάλει τό ἀπόρρητο μυστήριο τῆς Θεοφάνειας καί νά μεταδίδει στόν ἄνθρωπο καί τήν κτίση τήν κατά χάρη δωρεά τοῦ Οὐρανοῦ.
Αὐτή ἡ μαρτυρική Ἐκκλησία σφράγισε καί τόν πολιτισμό μας καί μέσα στά σπλάχνα Της ἀναπτύχθηκε ἡ ὑπόσταση τοῦ Γένους μας καί τῆς Πατρίδας μας. Γι᾽ αὐτό κατά τή φωτεινή αὐτή ἡμέρα αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη, νά ἀπευθυνθοῦμε σέ ὅλους ἐσᾶς καί νά σᾶς ἐνημερώσουμε γιά τό πῶς τοποθετεῖται ἡ Τοπική Ἐκκλησία μπροστά σέ αὐτά πού συμβαίνουν τούς τελευταίους μῆνες καί εὑρίσκονται στήν ἐπικαιρότητα.
Πιστεύουμε ἀκράδαντα, ὅτι, ἰδιαίτερα σέ τούτους τούς καιρούς, ἡ οἰκογένεια χρειάζεται ἀπαραιτήτως Συνταγματική κάλυψη καί προστασία καί ὄχι ἀποδόμηση. Ὅταν, μάλιστα, τό δημογραφικό πρόβλημα ἐντείνεται ἐπικίνδυνα, ἡ στήριξη τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας ἀποτελεῖ τή μόνη λύση στό ἀδιέξοδο πού δημιουργεῖται, καί σέ αὐτή τήν πραγματικότητα δέν ἔχουμε δικαίωμα νά σιωπήσουμε, ἀλλά ἔχουμε εὐθύνη καί πρέπει νά ἀφυπνισθοῦμε. Ἡ Ἐκκλησία Κρήτης ἐκφράζει πρός τά ἁρμόδια ὄργανα τῆς Πολιτείας τήν ἀντίρρησή Της, στήν προτεινόμενη ἀφαίρεση ἀπό τό 21ο ἄρθρο τοῦ Συντάγματος, τῆς φράσης ὅτι ἡ οἰκογένεια ἀποτελεῖ: «θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του Έθνους».
Ἔπειτα, διατυπώνουμε τή ρητή διαφωνία μας στήν προτεινόμενη προσθήκη στό 3ο ἄρθρο τοῦ Συντάγματος, ὅτι ἡ Ἑλληνική Πολιτεία εἶναι: «θρησκευτικά ουδέτερη». Ἡ εἰσαγωγή τῆς φράσης αὐτῆς θά δημιουργήσει πολλές ἀρνητικές νομικές καί ἄλλες συνέπειες καί θά συμβάλει καθοριστικά στόν ἀποχρωματισμό τῆς Κοινωνίας μας ἀπό τίς Ἑλληνορθόδοξες Παραδόσεις της, μέ ἀποτέλεσμα τήν ὁλοτελῆ ἀποδόμηση τῆς ταυτότητας τοῦ Γένους μας. Γιά παράδειγμα, ἀναφέρομε, μεταξύ ἄλλων, ὅτι, οἱ θρησκευτικές ἀργίες καί τά σύμβολα, τό ὀρθόδοξο μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, καθώς καί ἄλλα, δέν θά ἔχουν θεσμική κάλυψη, γεγονός τό ὁποῖο θά ἐπιφέρει τραγικές συνέπειες γιά τό μέλλον τῆς Πατρίδας μας.
Τέλος, ἐκφράζομε τήν διαμαρτυρία μας γιά τήν ἄνιση καί ἄδικη συμπεριφορά τῆς Πολιτείας πρός τούς κληρικούς μας καί τίς οἰκογένειές τους, ἀρκετές ἀπό τίς ὁποῖες εἶναι πολύτεκνες, ἐξαιτίας τῆς προτεινόμενης ἀλλαγῆς στό ἐργασιακό τους καθεστώς. Οἱ κληρικοί μας στηρίζουν, μέ πολλούς τρόπους, τίς ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων, ἰδιαιτέρως κατά τά χρόνια τῆς οἰκονομικῆς κρίσης καί δέν θά παύσουν νά ἐπιτελοῦν τό καθῆκον τους.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἱστάμενη στό ὕψος τῶν περιστάσεων καί ἔχοντας συνείδηση τῆς ἀποστολῆς καί τοῦ χρέους Της, δέν θά παύσει νά ἀγωνίζεται γιά τή διατήρηση τῆς ταυτότητας τοῦ Ἔθνους μας, γιά τήν ἐνίσχυση τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας καί γιά τήν προάσπιση τῆς ἀξιοπρέπειας τῶν κληρικῶν μας. Ἀντιπροσωπεία Της, ἐξ Ἀρχιερέων καί κληρικῶν, συναντήθηκε ἤδη μέ ἰθύνοντες γιά τά παραπάνω θέματα, μέ Ἀρχηγούς – Ἐκπροσώπους Κομμάτων, μέ τούς Βουλευτές τῆς Μεγαλονήσου καί κατέθεσε σχετικά ὑπομνήματα. Μόλις δέ πρό ἡμερῶν ἐπισκέφθηκε τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο καί ὑπέβαλε τίς θέσεις Της στόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο.
Τά μείζονος σημασίας θέματα αὐτά, τά ὁποῖα ἀφοροῦν στήν ἰδιοπροσωπία μας, εἶναι καί παραμένουν ἀδιαπραγμάτευτα, καί μέ τή Συνοδική αὐτή Ἐγκύκλιο σᾶς καλοῦμε ὅλους σέ προσευχή, περισυλλογή καί γόνιμο συμπροβληματισμό. Μόνο ἡ κοινή συνείδηση τῆς εὐθύνης μας ἐνώπιον τῆς Ἱστορίας καί τῶν δυσμενῶν ἐξελίξεων μπορεῖ νά ὁδηγήσει στήν ἐπιτέλεση τοῦ χρέους μας, γιά νά διακρατήσομε τήν Πίστη καί τά ἱερά τοῦ Ἔθνους καί τοῦ Πολιτισμοῦ μας.
Εὐχόμαστε ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ νά ἐπισκιάσει ὅλους μας κατά τό νέο ἔτος 2019 καί νά μᾶς διατηρήσει ἀταλάντευτα στόν δρόμο τοῦ χρέους καί τῆς εὐθύνης, χωρίς ἐπικίνδυνες μεταβολές, εἰς βάρος τῆς ταυτότητας, τοῦ Ἑλληνορθόδοξου ἤθους καί τοῦ τρόπου ζωῆς μας.
Μέ πατρικές ἑόρτιες εὐχές καί ἐν Κυρίῳ ἀγάπη
† Ὁ Κρήτης Εἰρηναῖος, Πρόεδρος
† Ὁ Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Μακάριος
† Ὁ Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου Εὐγένιος
† Ὁ Κυδωνίας καί Ἀπoκoρώνoυ Δαμασκηνός
† Ὁ Λάμπης, Συβρίτου καί Σφακίων Εἰρηναῖος
† Ὁ Ἱεραπύτνης καί Σητείας Κύριλλος
† Ὁ Πέτρας καί Χερρονήσου Γεράσιμος
† Ὁ Κισάμου καί Σελίνου Ἀμφιλόχιος
† Ὁ Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου Ἀνδρέας