Άνοιξαν οι θύρες του Ι. Προσκυνηματικού Ναού Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού, εις την γενέτειρα Του , το Συρικάρι Κισάμου, του πρώτου Ναού εις την Κρήτη αφιερωμένου εις τον Όσιο Νικηφόρο. Τα θυρανοίξια του περικαλλούς και σεμνοπρεπούς αυτού Ιερού Ναού τέλεσε ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, συμπροσευχομένων των Μακαριωτάτων: Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου και Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου.
Εκπροσωπήθηκαν το Πατριαρχείο Ρουμανίας δια του Θεοφ. Επισκόπου Τούλτσεας κ.Βησσαρίωνος, ως και οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες: Ελλάδος υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.Ευγενίου και Πολωνίας υπό του Θεοφ. Επισκόπου Σούπρασλ κ. Ανδρέου. Συμπροσευχήθηκαν, επίσης, ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος ως και όλα τα μέλη της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης, ο Αρχιγραμματέας της Ι.Ε.Σ.Ε.Κ., Πρωτοσγύγκελλοι, Μοναστικές Αδεφλότητες εκ της Κρήτης και αλλαχού, οι Ηγούμενοι Ξενοφώντος κ. Αλέξιος και Παντοκράτορος κ. Γαβριήλ, εκ του Αγιωνύμου Όρους, Κληρικοί εκ της Κρήτης και από άλλα μέρη της Ελλάδος ως επίσης και χιλιάδες λαού του Θεού απ΄ όλη την Μεγαλόνησο ως και την λοιπή Ελλάδα. Μετείχαν επίσης, ως συνοδοί του Παναγιωτάτου και ως Εταίροι της Ο.Α.Κ., οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες: Αγκύρας κ. Ιερεμίας, Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, Ικονίου κ. Θεόληπτος και Σασίμων κ. Γεννάδιος. Υπολογίζεται ότι περισσότερες από τέσσερις χιλιάδες προσκυνητών μετείχαν εις το μεγάλο αυτό εκκλησιαστικό γεγονός.
Μετείχε, επίσης και ο εξοχ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπιος Παυλόπουλος. Μετά την τέλεσε του Αγιασμού των θυρανοιξίων τον λόγο έλαβε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος αφού καλωσόρισε και χαιρέτισε τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο ως και όλους τους υψηλούς προσκεκλημένους, εκφράζοντας την βαθιά ευγνωμοσύνη της τοπικής Εκκλησίας προς τα σεβαστά πρόσωπα Των, σημείωσε: «Ἡ χαρά καί ἡ συγκίνησίς μας εἶναι πολλαπλαί κατά τήν εὔσημον ταύτην ἡμέραν.Ἐν πρώτοις, διότι παραδίδομεν εἰς τόν θεοσεβῆ λαόν τόν πρῶτον τοῦτον Ναόν ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ὁσίου Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ, τόν ὁποῖον ἤγειρε καί ἐκόσμησεν αὐτή αὕτη ἡ ἀγάπη τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ μας, τοῦ ἀποτελοῦντος τό ἔθνος τό ἅγιον, τήν κληρονομίαν καί τήν ἐκλογήν τοῦ Χριστοῦ. Ἐδῶ μᾶς δίδεται ἡ εὐκαιρία νά ἐναποθέσωμεν τούς πόθους καί τάς λύπας, τήν ὀδύνην καί τό βάρος τῶν καρδιῶν μας, τούς ἐπικινδύνους σκοπέλους τοῦ καθ’ ἡμέραν βίου, τάς δυσκολίας καί τάς ἀγωνίας τῆς ζωῆς, τήν ἐρημίαν καί τήν δίψαν τῆς ψυχῆς· νά δοξολογήσωμεν τόν Θεόν διά τήν φανέρωσιν τοῦ νέου Ἁγίου μας, τοῦ Ὁσίου Νικηφόρου. Σήμερον πηγνύομεν εἰς τόν τόπον τοῦτον νέον θυσιαστήριον πρός δοχήν τῶν ὁλοκαυτωμάτων τοῦ νέου Ἰσραήλ καί ἐγκαινισμόν καί ἀνάστασιν τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν, δοξολογίαν δέ τοῦ μεγάλου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ θαυμαστοῦ ὄντως ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ……… Ὀλίγα μέτρα ἀπό ἐδῶ εὑρίσκεται ἡ πατρική οἰκία τοῦ Ἁγίου, εἰς τήν ὁποίαν ὁ θαυμαστός Νικόλαος Τζανακάκης, κατά κόσμον, εἶδε τό πρῶτον φῶς τῆς ζωῆς καί ἐμέτρησεν τά πρῶτα ἔτη τοῦ δεινῶς χειμαζομένου βίου του. Ἀγαλλομένῳ ποδί δέ καί σκιρτώσῃ ἐν εὐφροσύνῃ καρδίᾳ ἀνακοινοῦμεν εἰς πάντας ὑμᾶς ὅτι καί αὕτη ἡ οἰκία, εὐγενῶς παραχωρηθεῖσα ὑπό τῶν συγγενῶν τοῦ Ὁσίου εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολίν μας, ἀναπαλαιωθεῖσα ἤδη ὑπό τοῦ ὑστερήματος καί τῆς καιομένης ὑπό ἀγάπης καρδίας τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ἀποτελεῖ πλέον, ὁμοῦ μετά τοῦ ἱεροῦ τούτου τεμένους, τόπον προσκυνήματος καί ἀναψύξεως. Ἀναρίθμητοι ὑπάρχουν αἱ μαρτυρίαι τῶν θαυμαστῶν ἐνεργειῶν τοῦ Ὁσίου Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ, ἀπό κάθε σημεῖον τῆς γῆς. Εὐεργετεῖ ἀκόμη καί ἀνθρώπους πού δέν Τόν ἔχουν γνωρίσει, οὔτε κἄν ἔχουν ἀκούσει τόν βίον καί τήν πολιτείαν Του ἤ, πολύ περισσότερον, καί αὐτό ἀκόμη τό ὄνομά Του. Ὁ οικουμενικός Ὅσιος Νικηφόρος ὁ Λεπρός ἀποδεικνύει περιτράνως εἰς ὅλους ἐμᾶς ποῖος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος ἀγαπᾷ τόν Χριστόν. Καθίσταται πρότυπον ζωῆς ἀλλά καί θανάτου, διότι, πῶς γίνεται νά εὑρίσκωμεν νόημα εἰς τόν ἐπί γῆς βίον μας, ἐάν δέν ἔχομεν κατανοήσῃ πρῶτον τό μέγεθος καί τήν σημασίαν τοῦ θανάτου»;
Ακολούθησε ο ευλογητικός χαιρετισμός της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρολομαίου, ο Οποίος σημείωσε: «.. Εις την εποχήν του πνευματικού και υλικού αυχμού, ο Ναός αυτός αποτελεί, εκτός από χώρον λατρείας της υπερουσίου Τριάδος και τιμής του αγίου Νικηφόρου, και ένα σύμβολον και σημείον, του τί ημπορεί να κατορθωθή δια της προσευχής, της ομοβουλίας, της αλληλοβοηθείας και, κυρίως και πρωτίστως, δια της Θείας Χάριτος και ευλογίας, της αναπληρούσης υπερεκπερισσού τα ελλείποντα. Αυτής της θείας Χάριτος καρπός αγλαός και εύχυμος υπήρξεν ο όλβιος πατήρ ημών Νικηφόρος, το θείον βλάστημα της ιεράς γής των Κρητών, το δένδρον το καλλίκαρπον, το πεφυτευμένον εδώ εις το ιστορικόν χωρίον του Σηρικαρίου…. Περαίροντες την προσλαλιάν ταύτην, απονέμομεν τον δίκαιον έπαινον και την ευαρέσκειαν της Μητρός Εκκλησίας και ημών προσωπικώς εις τον Ιερώτατον Μητροπολίτην Κισάμου και Σελίνου κ.Αμφιλόχιον , όστις έσχε την πρωτοβουλίαν δια την κατασκευήν του Ναού τούτου-του πρώτου εκ Κρήτη επ΄ονόματι του αγίου Νικηφόρου, αλλά και εκοπίασε και εμόχθησεν υπερβαλλόντως δια να φθάσωμεν εις την ευλογημένην σημερινήν ημέραν των θυρανοιξίων….».
Των ομιλιών ακολούθησε η είσοδος εις τον Ιερό Προσκυνηματικό αυτό Ναό και ο ραντισμός υπό του Παναγιωτάτου, ο Οποίος και προσέφερε ασημένια καντήλα δια το Προσκυνητάριο του Αγίου, εις το οποίο έχει εναποτεθεί και Ιερό Λείψανο του Οσίου Νικηφόρου. Οι χιλιάδες των προσκυνητών είχαν την ευλογία να επισκεφθούν, επίσης, και το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Άγιος Νικηφόρος, το οποίο απέχει λίγα μόλις μέτρα από τον Ναό, και το οποίο ανακαινίστηκε πλήρως και αποτελεί μέρος του προσκυνήματος. Εις το μεγάλο αυτό εκκλησιαστικό γεγονός μετείχε και ο Παραδοσιακός & Μουσικός Σύλλογος «Οι Βιγλάτορες».