Την έκφραση αυτή χρησιμοποίησε χτες σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη του στο TOP Channel Δυτικής Μακεδονίας ο π. Παύλος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης. Αμέσως διευκρίνισε, ότι εννοεί, όταν κάποιος απελπίζεται από τις δικές του δυνάμεις, τη βοήθεια των ανθρώπων και όσων μπορεί να του προσφέρει αυτός ο κόσμος, τότε στρέφεται στην μόνη αληθινή Ελπίδα της βοήθειας του Θεού. Πράγματι αυτή η φράση περιέχει μέσα της ένα οξύμωρο σχήμα, το οποίο έχει σχέση με την προέλευση της ελπίδας. Ας το συζητήσουμε όμως για να δούμε, αν έχει βάση αυτή η φράση στα λόγια του Χριστού και στη διδασκαλία της Εκκλησίας μας.
Το Ωδείο της Μητροπόλεως μας πραγματοποίησε την καταληκτήρια εκδήλωση των Σχολών Παραδοσιακής Μουσικής…
“Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους κι από τούς χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται. Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους Αρλεκίνους! Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται. Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελοι και των αρχαίων παλιάτσοι.”
Κωστής Παλαμάς
Περίγελους και παλιάτσους φαίνεται να μας θέλουν και να μας θεωρούν όσοι κινούν τα νήματα του κόσμου και παίρνουν αποφάσεις για τις τύχες των λαών, για την δική μας μοίρα και ζωή. Τους δώσαμε ίσως και το δικαίωμα καθώς φαίνεται να είμαστε όλοι μας, περισσότερο η λιγότερο, ηθικοί αυτουργοί για όλο αυτό το κακό που συμβαίνει γύρω μας και ανάμεσα μας. Αιτία αυτής της συναυτουργίας; Το γεγονός ότι η ταυτότητα μας στηρίχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στο «φαίνεσθε» καί όχι στο «είναι». Κυρίαρχο στοιχείο του πολιτισμού του Νεοέλληνα. Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι στις περισσότερες περιπτώσεις μας αφήνει, η τουλάχιστον μας άφηνε, αδιάφορους η ουσία και αγκιστρωνόμαστε στην επιφάνεια, στον τύπο; Μήπως δεν αληθεύει το γεγονός ότι καλλιεργήσαμε ένα «πολιτισμό» θανάτου; Πολιτισμό που έθεσε τον ευδαιμονισμό ως προτεραιότητα ζωής; Πολιτισμό που θέλει τα παιδιά μας να μεγαλώνουν κάτω από την πίεση της τελειότητας; Το τραγικότερο όλων φαίνεται να είναι πως, παρά τα πάθη και τα λάθη μας, συνεχίζουμε να μην διδασκόμαστε από την ιστορία μας που αποτελεί «το καλλίτερο σχολείο του Έθνους» κατά τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Τσάτσο.
Η Xορωδία και Μαντολινάτα του Συλλόγου «Φίλοι της Μουσικής Χανίων» παρουσίασε το εσπέρας της 29ης Ιουνίου, καλλιτεχνικό πρόγραμμα με παλιά, όμορφα, διαχρονικά τραγούδια. Την μουσική αυτή βραδιά, η οποία πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο του Τσατσαρωνάκειου Πολύκεντρου της Μητροπόλεως μας, οργάνωσε ο εθελοντικός Σύλλογος «Φίλοι του Αννουσάκειου Ιδρύματος», με σκοπό τα έσοδα να διατεθούν υπέρ των ευπαθών ομάδων της κοινωνίας.
Κρίση!
Λέξη που έγινε εφιάλτης για το έθνος μας. Μάστιγα, τύραννος ωμός των συνειδήσεων. Ερινύς πραγματική, που έρχεται να σκεπάσει με το φρικιαστικό χνώτο της τα πάντα, να καλύψει με τόν απαίσιο σκοτεινό χιτώνα της κάθε ευοίωνη προοπτική για το μέλλον αυτού του τόπου, να μαράνει το χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων, να σκορπίσει παντού παγωνιά και ανατριχίλα θανάτου.
«Να προσέχεις τη δίαιτά σου, να μην τρως τροφές που πειράζουν την πάθησή σου και παχαίνουν. Να μη μένεις πολλές ώρες στο κρεβάτι, γιατί θα ξαναρρωστήσεις. Να κινείσαι, να ασκείσαι, αλλά με μέτρο. Να περπατάς, αλλά ούτε πολύ γρήγορα ούτε πολύ αργά, ούτε σε ανηφοριές ούτε σε κατηφοριές, ούτε σε μεγάλο υψόμετρο ούτε σε μικρό. Να βαδίζεις, με κανονικό ρυθμό, σε ίσιο μέρος, χωρίς να κουράζεσαι. Να βγαίνεις έξω. Δε θα σού πω που να πας πηγαινε όπου σού αρέσει, φθάνει να είναι έξω από την Αθήνα, μακριά από τα καυσαέρια, που σε βλάπτουν πολύ στην υγεία σου. Να μη βγαίνεις έξω στο πολύ κρύο και στην πολλή ζέστη. Όταν βγαίνεις στο κρύο, να κρατάς ένα μαντήλι μπροστά στη μύτη και το στόμα σου, για να μην αναπνέεις ψυχρό αέρα, και στη ζέστη να φοράς καπέλο για να μη σε πειράξει ο ήλιος στο κεφάλι.
Προσκεκλημένος της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς ο Επίσκοπος μας μετείχε εις την ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη κ. Ιουστίνου, η οποία πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 22 Ιουνίου, με την δέουσα λαμπρότητα και κάθε επισημότητα στην Καλαμαριά, έδρα της Ι.Μητροπόλεως.