Skip to content Skip to footer

Άρθρα-Ομιλίες

«Βοσκοί στης Πολιτείας τη μάντρα οι λύκοι»!

                                                                                                   (Κωστής Παλαμάς)

arthro despoti loikoiΟ προφητικός αυτός λόγος του μεγάλου Έλληνα ποιητή Κωστή Παλαμά είναι ίσως η πιο ταιριαστή απάντηση στο επιχείρημα της βουλευτού του Ελληνικού Κοινοβουλίου η οποία, για πολλοστή φορά, προκαλεί τον Ελληνικό λαό με πρόσφατες δηλώσεις της στην Επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής: «Τα θρησκευτικά δεν έχουν θέση στο σύγχρονο Λύκειο», δηλώνει, κατηγορώντας το Υπουργείο Παιδείας ότι εμμένει σε μια.. «αναχρονιστική», όπως την χαρακτηρίζει, αντίληψη περί της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών: «δεν νομίζω ότι όσο περισσότερη Ορθόδοξη κατήχηση κάνουν τα παιδιά στα σχολεία, τόσο καλύτεροι χριστιανοί θα γίνουν», καταλήγει στην δήλωση της.

Εθνικός… «Μύθος» ο Χορός του Ζαλόγγου;

xoros zalogou

 3Αυτό δηλώνει και ισχυρίζεται η γνωστή για την θεωρία της περί... «συνωστισμού» στα παράλια της Μικράς Ασίας κατά την Μικρασιατική καταστροφή και τις σφαγές των χιλιάδων Ελλήνων, βουλευτής, ιστορικός και καθηγήτρια της Ιστορίας σε Τμήμα Παιδαγωγικής Σχολής της Πατρίδας μας,  σε ραδιοφωνικό σταθμό, καθώς ερωτηθείσα  αν υπήρξε ο χορός του Ζαλόγγου απάντησε: «κάθε λαός δημιουργεί εθνικούς μύθους». Συνεπώς, κατά την άποψη της ιστορικού αυτής που διδάσκει την Ιστορία σε αυριανούς παιδαγωγούς και δασκάλους της χώρας μας, ο χορός του Ζαλόγγου είναι ένας... «εθνικός μύθος»!! Στην ίδια, επίσης, συνέντευξη αμφισβητεί τις γενοκτονίες των Μικρασιατών και των Ποντίων. «Το Ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε τις γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορική επιστήμη είναι υποχρεωμένη να δεχθεί τις πολιτικές αποφάσεις», δήλωσε χαρακτηριστικά. Τέλος, υπερασπίστηκε του δικαιώματος των ομοφυλόφιλων να υιοθετούν παιδιά: «Εφόσον η Πολιτεία αναγνωρίζει το δικαίωμα της υιοθεσίας σε ετεροφυλόφιλους οφείλει να το αναγνωρίζει και σε ομοφυλόφιλους», δήλωσε.

Ζούμε εποχή της κενότητας;

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κισάμου & Σελίνου κ.κ. Αμφιλοχίου

«Αν πιστεύαμε στην αιωνιότητα, θα παραδινόμαστε λιγότερο στην στιγμή»

(Γκαίτε)

kenotitaΕπίκαιρα όσο ποτέ φαίνεται να ακούγονται τα λόγια αυτά του Γκαίτε καθώς μοιάζει να δικαιώνονται όσοι αποκαλούν την εποχή μας «εποχή της κενότητας» αφού κυρίαρχο στοιχείο της είναι το αίσθημα της απογοήτευσης και της διάψευσης των προσδοκιών, της ψυχικής και συναισθηματικής ανεπάρκειας στον σύγχρονο άνθρωπο. Μεθυσμένοι στην ευημερία της κατανάλωσης και αφομοιωμένοι από τον… «πολιτισμό» της αδηφαγίας που ονομάσαμε πρόοδο και ευημερία δεν διστάσαμε να νεκρώσομε την συνείδηση μας με κατανάλωση, απαντώντας με… shopping therapy στην πνευματική μας ατροφία.

Ρατσισμός – Ξενοφοβία: Η Μελανότερη Εικόνα του Πολιτισμού μας;

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κισάμου & Σελίνου κ.κ. Αμφιλοχίου

«Όσο προχωρεί ο καιρός και τα γεγονότα, ζω ολοένα με το εντονότερο συναίσθημα πως δεν είμαστε στην Ελλάδα, πως αυτό το  κατασκεύασμα, που τόσοι σπουδαίοι και ποικίλοι απεικονίζουν καθημερινά, δεν είναι ο τόπος μας, αλλά ένας εφιάλτης, με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα, γεμάτα μια πολύ βαριά νοσταλγία. Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό....».

(Γ. Σεφέρης)

Ομιλία Εις Πανηγυρικό Εσπερινό Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Κύθηρα, 23-9-2010

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κισάμου & Σελίνου κ.κ. Αμφιλοχίου

«Και εφοβήθη και είπεν (Ιακώβ)∙ ως φοβερός ο τόπος ούτος!
Ουκ έστι τούτο αλλ’ η οίκος Θεού, και αύτη η πύλη του Ουρανού».

Η… άλλη «άλωση»

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κισάμου & Σελίνου κ.κ. Αμφιλοχίου

Κοίταξα πίσω μου, είδα Ιστορία ένιωσα τον προορισμό.
Κοίταξα γύρω μου, είδα χάος∙ σκέφτηκα ότι χρειάζεται πρόσωπο.
Κοίταξα μπροστά μου, είδα δρόμο∙ κατάλαβα ότι αξίζει να προσπαθήσω.
Κοίταξα μέσα μου, είδα πίστη∙ ήξερα ότι θα φτάσω σίγουρα στη νίκη.

(Ανώνυμος, Κύπρος 1955)

Περί κρίσεως των καιρών

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κισάμου & Σελίνου κ.κ. Αμφιλοχίου

 

Κατά κοινή ομολογία τα φαινόμενα των τελευταίων καιρών όχι μόνο προβληματίζουν και θλίβουν, όχι μόνο δηλώνουν κρίση προσώπων και θεσμών αλλά και κρίση ταυτότητας και προορισμού, κρίση δηλ. που σχεδόν αντιπολιτεύεται την όποια μεταφυσική ανησυχία, πνευματική ενασχόληση και προσφορά. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας παγκοσμίου οικονομικής κρίσεως, ταυτόχρονα όμως και η χώρα μας, αυτός ο τόπος «ο μικρός - ο μέγας», βρίσκεται ενώπιον μίας κρίσεως πού αγγίζει μέλη της κοινωνίας γενικότερα.